Τώρα γιατί διαμαρτύρονται οι θρησκευτικοί ηγέτες για την Μέση Ανατολή; ... Και επλανήθησαν και οι εκλεκτοί.
Η είδηση: Συγκεντρώθηκαν στο Μπάρι της Κάτω Ιταλίας θρησκευτικοί ηγέτες, στην εκκλησία του Αγίου Νικολάου όπου βρίσκονται τα λείψανά του, για κοινή προσευχή για την σπαραχθείσα Μέση Ανατολή. Στο κολλάζ φωτογραφιών απεικονίζονται με την πρώτη παλιότερες δραστηριότητες για την επίτευξη της ειρήνης. Όμως είναι αυτό αρκετό;
Είναι σοφό για ότι συμβαίνει στις μέρες μας και για ότι έρχεται να πιάνεις το νήμα από την αρχή του , για να ξεμπλέξεις το κουβάρι του παρελθόντος.
Είναι σοφό για ότι συμβαίνει στις μέρες μας και για ότι έρχεται να πιάνεις το νήμα από την αρχή του , για να ξεμπλέξεις το κουβάρι του παρελθόντος.
Μπορεί να είχαν αγαθές προθέσεις, αλλά αυτά που πυροδοτήθηκαν από τον εναγκαλισμό τους έχουν φέρει μέχρι στιγμής την απληστία και το δαντικό ινφέρνο σε πρώτο χρόνο.
Σκαλίσανε το αρχαίο κουτί της Πανδώρας κατά τους Έλληνες, φτιάξανε τον Πύργο της Βαβέλ κατά τις αρχαίες γραφές και τώρα πρέπει να βαφτίσουνε τον Φρανκενστάιν των εθνών, φυλών και άφυλων φύλων που αυτοί κατ’ ουσίαν δημιούργησαν.
Τώρα γιατί διαμαρτύρονται;
Αυτοί δεν ήτανε οι ηγέτες που επιζητούσαν την ένωση όλων των λαών κάτω από έναν Θεό, για να καταπραΰνουν τον πόνο και την δυστυχία;
Και τώρα ξαφνικά ξυπνήσανε;
Τα χρήματα και οι έρανοι που δαπανούνε για ανακούφιση των μεταναστευτικών ροών δεν φτάνουν ούτε για να κραυγάσουνε ζήτω.
Η Μέση Ανατολή, αυτό το χέρσο κομμάτι γης που ανέκαθεν ήταν πεδίο αίματος, εκδικείται και πάντα θα εκδικείται.
Ήταν ο ευλογημένος τόπος του Θεού που τον επέλεξε ως την Εδέμ, τον επί γης Παράδεισο, κάπου ανάμεσα από τον Τίγρη και Ευφράτη.
Κάπου εκεί που εκδιώχθηκαν οι Πρωτόπλαστοι, Αδάμ και Εύα, αποκτώντας το προπατορικό αμάρτημα της ανθρωπίνου φυλής που το ξεπλήρωσε ο Κύριος μας και ο Θεός μας (κατά τον Αποστολο Θωμά ή αλλιώς άπιστο μέχρι να βάλει τα δάχτυλα του στις πληγές από τα καρφιά) ο Ιησούς Χριστός.
Είναι εκεί που χύθηκε το αίμα του Άβελ από τον αδελφοκτόνο Κάιν, ένεκα του πιο αρχέγονου πάθους του ατελούς ανθρώπου, του φθόνου. Του φθόνου, που τον εξορκίζουμε σαν να μην υπάρχει και ως λέγεται η μεγαλύτερη επιτυχία του διαβόλου ήταν να πείσει τον σύγχρονο άνθρωπο ότι δεν υπάρχει και ότι πρόκειται για δεισιδαιμονία. Αυτό ακριβώς το μονοπάτι της δεισιδαιμονίας ακολούθησαν παραπλανημένοι και οι θρησκευτικοί ηγέτες, νομίζοντας πως άγγιξαν την τελειότητα των μυστηρίων των θρησκειών τους, κατά κάποιον τρόπο ακολουθώντας αθέλητα τις διδαχές της Μπλαβάτσκυ περί του τελευταίου πέπλου της Ίσιδος.
Τουτέστιν ηθέλησαν οράν τον απερίγραπτον Θεόν δίχως καρδίαν καθαράν και πνεύμα συντετριμμένον.
Έπειτα επιδείξανε αστείρευτη ανεκτικότητα στην επαρμένη ανηθικότητα της κοινωνίας, μην χωρώντας φλογέρα κηρύγματα πλην εξαιρέσεων, αλλά με χλιαρά σαλπίσματα σαν νανουρίσματα, επιταχύνθηκε η έκταση του φαινομένου, ώστε τα Σόδομα και Γόμορρα να μην είναι μια απλά φυσική τοποθεσία, αλλά να βρίσκονται γύρω μας αλλού λιγότερο και αλλου περισσότερο, πόσω δε μάλλον στο διαδίκτυο σε κάθε έκφραση του.
Και φτάσαμε στο προκείμενο. Στην αναβίωση του Πύργου της Βαβέλ, που όταν έφθασε στο υψηλότερο σημείο κάπου κι αυτός στην Μέση Ανατολή, νομιζοντας πως θα σκαρφαλώσουν στα ουράνια πατώματα του Θεού και Υψίστου,
έπιασε πολυλαλία τους ανθρώπους & σκορπίσανε στα πέρατα της γης.
Στην ουσία αυτό το μωσαϊκό δεν θα μπορούσε ποτέ να επιβιώσει.
Για αυτό και ζούμε στις μέρες μας την βιβλική ρήση:
«Και επλανήθησαν και οι εκλεκτοί!» όπου παντα στην ανθρωπότητα πλησιάσει μια Κιβωτός όπως του Νώε , που και αυτή εκεί στην Μέση Ανατολή υπήρξε και στο όρος Αραράτ προσάραξε, σώζοντας τα δημιουργήματα της πλάσης.
Κλείνοντας Έφη, της οποίας μια ανάρτηση στο facebook στάθηκε αφορμή για αυτό το αυθόρμητο κείμενο, θα το ονόμαζα:
«Τώρα γιατί διαμαρτύρονται οι θρησκευτικοί ηγέτες για την Μέση Ανατολή; ... Και επλανήθησαν και οι εκλεκτοί».
08.07.2018
Μιχάλης Αβέλλας
