Θα αναρωτηθεί κανείς αν επηρεαζόμαστε από τα προσωπικά βιώματα που συναντάμε κατά την εκτέλεση της υπηρεσίας και καλούμαστε να δώσουμε λύση, που οδηγεί μερικές φορές στον περιορισμό της ελευθερίας κινήσεων κάποιου πολίτη.
Έπειτα όταν πέφτει ο κορνιαχτός, η σκόνη, εκεί ξεκινά ένας μονόλογος ή ένας διάλογος.
Μία μαιευτική μέθοδος που προκαλείται από το γεγονός και ερωτηματικά που γεννούν αυθόρμητες απαντήσεις.
Τί τον έχει κάνει να θέλει να πιει οξύ, να αντιδρά, ποια παλιά πληγή δεν έχει κλείσει, ποια τρομερή απώλεια προσφιλούς του προσώπου τον έχει κάνει να περιφέρεται σαν τον Οιδίποδα, να κλείνεται στον εαυτό του, να θεωρεί φανταστικά μεγαλεία με παραληρήματα, να φτιάχνει έναν κόσμο που δεν υπάρχει;
Και στο διά ταύτα όταν δεν ενοχλεί απολύτως κανέναν, τί μας νοιάζει αν ο κόσμος του δεν ταιριάζει με τον δικό μας, τον πραγματικό;
Τόσα χρόνια σε αυτό το μετερίζι, έχουμε προλάβει δράματα. Ανθρώπους αποφασισμένους να φύγουν, με έναν καλό λόγο να επιστρέφουν στην πραγματικότητα και να σε ευχαριστούν με ένα τηλεφώνημα στην γιορτή σου κάθε χρόνο.
- Τί μπορεί να οδηγήσει έναν πολίτη να εμφανίσει μία ασταθή συμπεριφορά που ξενίζει;
Είναι η αδυναμία του να δηλώσει βοήθεια και το σώμα εκδηλώνει τα συμπτώματα;
- Ποιος είναι ο κώδικας της ψυχικής υγείας στην χώρα ;
Είναι μία ακόμη παραγγελία στην κατά τόπο Εισαγγελία Πρωτοδικών από κάποιον οικείο ότι ο άνθρωπός τους χρήζει εξέτασης και βοηθείας;
- Ποια είναι τα όρια του εγκλεισμού;
Κάποτε οι οικείοι πήγαιναν τον άνθρωπό τους σε κάποιο ιδιωτικό ίδρυμα και αναλαμβάνανε το κόστος.
Πλέον λόγω της οικονομικής κρίσης, οι περιπτώσεις επιδεινώνονται μέχρι την αυτεπάγγελτη επέμβαση των αστυνομικών, που οδηγεί σε εγκλεισμό σε δημόσιο θεραπευτήριο με έξοδα δημοσίου.
Πώς θα μπορέσουμε να θωρακίσουμε την ψυχική υγεία σε προληπτικό χαρακτήρα, όταν ο ασθενής στα πρώτα στάδια δεν δέχεται ότι είναι ασθενής;
Είναι ο εγκλεισμός η λύση ή είναι ο μεγάλος ασθενής στην ψυχική υγεία;
Μήπως σε κάθε δήμο θα έπρεπε να δημιουργήσουμε ανώνυμες κοινότητες με θεραπευτές / ψυχολόγους διαχείρισης των συναισθημάτων και των τοξικών και όχι μόνον εξαρτήσεων;
