Ενδοοικογενειακή βία , διαδίκτυο και το δικαίωμα στη λήθη.

Παρατηρώ με μεγάλη θλίψη και απογοήτευση πως η προανάκριση ενός υπό έρευνα ειδεχθούς κατά συρροή οικογενειακού αδικήματος έχει γίνει φέιγ βολάν στον ανεμόμυλο των social media, με τα μεγαλύτερα θύματα να είναι τα παιδιά αυτής της σχέσης.

Δεν έχετε σκεφτεί έστω και λίγο ότι ανεβάζοντας έστω και με pixel τα προφίλ στα μέσα δικτύωσης, δεν καταπολεμάτε κανένα αδίκημα αλλά στοχοποιείτε τα παιδιά αυτής της σχέσης;

Δεν σκέφτηκε κανείς πριν δημοσιοποιηθεί η υπόθεση, να κλειδώσει τα προφίλ του φερόμενου δράστη και των θυμάτων στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ώστε να μην έχουμε δευτερογενή θυματοποίηση, η οποία στην εποχή της καλπάζουσας αναδυόμενης τεχνητής νοημοσύνης θα τα συνοδεύει με ένα κλικ για μία ζωή;

Δεν είναι όλα για τα πάνελ και για σχολιασμό. Είναι για περισυλλογή για τον ηθικό ξεπεσμό που αναδύεται με ζόφο πίσω από τις κλειστές πόρτες των προηγουμένων ετών της καραντίνας, της συνωμοσιολογίας και των δεισιδαιμονιών που βρήκανε γόνιμο έδαφος σε ανίσχυρους και διαβρωμένους χαρακτήρες και ξαφνικά ανοίγοντας αυτές οι πόρτες, ακούγεται όλο και πιο συχνά από τα στόματα των θυμάτων το :

<<Δεν αντέχω άλλο>>.

Κι εκεί συμβαίνει η έκρηξη γιατί ο θύτης δεν αντέχει να χάσει το θύμα ή καλύτερα το θήραμα του από τον απόλυτο τυραννικό έλεγχο του. Το θύμα ζητάει βοήθεια, όμως κοινά σημεία στο παρελθόν, κοινές φωτογραφίες και στιγμές αναρτημένες δημόσια στο διαδίκτυο έρχονται να δώσουν μια διαφορετική διάσταση περισσότερου κουτσομπολιού από αυτή που ο νομοθέτης επιδιώκει να εγκαθιδρύσει στην κοινωνική αντίληψη.

Το δικαίωμα στη λήθη στο άρθρο 17 του υπ αριθμ 2016/679 ΓΚΠΔ (Γενικός Κανονισμός ΕΕ για τα Προσωπικά Δεδομένα για την προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και για την ελεύθερη κυκλοφορία των δεδομένων αυτών) πρέπει σε αυτές τις περιπτώσεις να ενεργοποιείται άμεσα με διάταξη και απόσυρση όλων των επίμαχων σημείων όπου θίγεται το προστατευόμενο υποκείμενο, με την αμελητί και κατεπείγουσα συνδρομή της υπηρεσίας της καταπολέμησης του ηλεκτρονικού εγκλήματος.

Είναι αυτό ακριβώς το κρίσιμο σημείο που πρέπει να σταθεί η Πολιτεία, δίνοντας μια νέα ανάσα ζωής στα θύματα στον φυσικό και στον νέο ψηφιακό κόσμο, για να μην δείχνει βρώμικος ο καθαρός εαυτός των θυμάτων αντικρίζοντας το είδωλο τους στον λερωμένο και θαμπό καθρέφτη από τη βρώμικη ανάσα των θυτών. Προβάλλοντας έτσι μία εικόνα οίκτου προς τέρψη μίας αργόσχολης διαδικτυακής κοινότητας, που παράγει μόνο κριτικές και σχόλια προσπαθώντας σαν τον χρυσοθήρα να εντοπίσει τα προφίλ θυτών και θυμάτων και όχι να προβληματιστεί για τα αίτια της ηθικής κατάντιας και της καλπάζουσας οικογενειακής εγκληματικότητας.

Αυτή είναι η μεγαλύτερη πρόκληση στην τεχνητή νοημοσύνη, μπορεί να γίνει σεβαστό το δικαίωμα στη λήθη των θυμάτων που θέλουν να ξεχάσουν και να αποκτήσουν ξανά τον έλεγχο της ζωής τους;

02.12.2024

Με προβληματισμό

Μιχάλης Αβέλλας

Αστυνομικός

Η γυναίκα δεν είναι κτήμα σου, ακούς;

Η γυναίκα δεν είναι κτήμα σου, ακούς;

Όταν σου λέει δε θέλει, δεν αντέχει άλλο, να το σέβεσαι.

Να είσαι αξιοπρεπής, όταν φεύγεις.

Δεν μπορείς να βρίζεις, να απειλείς, να παρακολουθείς, να δέρνεις ακόμη και μέχρι θανάτου ή να χρησιμοποιείς ένοπλη βία, γιατί σου είπε πως θέλει να φύγει από τη σχέση.

Και μετά να προσλάβεις έναν καλό δικηγόρο για να κάνει το μαύρο άσπρο και σε λίγα χρόνια να είσαι έξω. 

Τα συνεχώς αυξανόμενα σε ένταση εγκλήματα ενδοοικογενειακής βίας , τείνουν πλέον να μπουν στη σφαίρα των ειδεχθών αδικημάτων, όπου κανένας συνήγορος δεν πρέπει πλέον να αναλαμβάνει το φερόμενο δράστη εκτός κι αν τον ορίσει η πολιτεία.

Προτείνεται:

1. Τα ισόβια να γίνουν ισόβια. Σκότωσες, στη φυλακή μέχρι να πεθάνεις όπως το θύμα δεν μπορεί να ξαναγυρίσει στη ζωή σε 8, 10, 12 ή ακόμα και 20 χρόνια κάθειρξης. Καμία συμμετοχή σε εξετάσεις για πτυχία κλπ, αφού δεν θα σου χρειάζεται εκεί που πας. 

2. Υποχρεωτική προφυλάκιση για ενδοοικογενειακή βία που έχει επικίνδυνες σωματικές βλάβες. Η ποινή δικαστηρίου χωρίς ανασταλτικό χαρακτήρα και χωρίς μετατροπή σε χρηματική ποινή. 

3. Δημοσιοποίηση των στοιχείων των δραστών εγκλημάτων ενδοοικογενειακής βίας , για την μελλοντική αποτροπή βίας τόσο από τον ίδιο , όσο και τον παραδειγματισμό της κοινωνίας, που με ταχύ ρυθμό εκβαρβαρίζεται. 

4. Να μη γίνεται δεκτή αντιμήνυση του κατηγορούμενου κατά τη διαδικασία του αυτοφώρου, όταν κατά την κρίση του προανακριτικού υπαλλήλου τα στοιχεία της μήνυσης της παθούσας είναι ισχυρά για να έχει συμβεί το αντίθετο, διασφαλίζοντας το προσβαλλόμενο αγαθό της σωματικής ακεραιότητας. 

5. Δημιουργία σύγχρονων ξενώνων φιλοξενίας σε εγκαταλελειμμένα στρατόπεδα σε περιφερειακό επίπεδο, που θα υποδεχτούν τόσο τα θύματα όσο και τα τέκνα που έχουν την επιμέλεια τους σε προστατευόμενο περιβάλλον με 24ωρη φύλαξη.

6. Επί οικονομικής βάσης: 

6Α) να μη γίνεται δεκτό συμβόλαιο για αγορά κατοικίας/ ακινήτου εξ αδιαιρέτου σε ένα ζευγάρι, καθώς αποτελεί σημείο ισχυρής προστριβής σε περίπτωση διαζυγίου.

6Β) Κατάργηση της αναχρονιστικής κοινής φορολογικής δήλωσης, όπου αντιμετωπίζει τη γυναίκα σαν υποζύγιο του άνδρα.

6Γ) Υποχρεωτικό προγαμιαίο συμβόλαιο πριν το σύμφωνο συμβίωσης ή γάμου, ώστε να καθορίζονται οικονομικές λεπτομέρειες σε περίπτωση διαζυγίου. 

Ελπίζοντας σε ένα μέλλον που πρέπει όλοι μαζί να σταματήσουμε να το βλέπουμε να γίνεται τόσο γκρίζο. 

Το παρόν άρθρο αφιερώνεται στα θύματα που έχουν βιώσει την πιο τρομερή μορφή ενδοοικογενειακής βίας από συντρόφους που θεωρούσαν πως έχουν αγοράσει κτήματα, δούλες, σκεύη ηδονής που όταν τόλμησαν να αναπνεύσουν ελευθερία και να πουν δεν μπορώ άλλο, διαπίστωσαν με τον πιο τραγικό τρόπο πως ακόμη και το πορτατίφ στο σπίτι στο τέλος της σχέσης είχε μεγαλύτερη αξία και ένιωσε περισσότερη στοργή από τον άνθρωπο που αποφάσισαν να πορευτούν μαζί.

Αφιερωμένο σε όλες εκείνες που δεν είναι πια μαζί μας. 

04.08.2023

Μιχάλης Αβέλλας 

Αστυνομικός