Οι αστυνομικοί δεν χρήζουμε ελεημοσύνης με δωροεπιταγές, αλλά
αγωνιστικού πνεύματος για μία νέα Χάρτα με τον Πολίτη.
Προς μεγάλη μου έκπληξη παρατηρώ την ευάρεστη και φιλάνθρωπη
κίνηση της Ένωσης Αστυνομικών Υπαλλήλων ν. Λάρισας να χορηγήσει δωροεπιταγές στους
τρίτεκνους αστυνομικούς. Ένα μεγάλο εύγε τους αξίζει, όμως:
Αναλογισθήκανε κανείς τους πώς αν χορηγηθούν δωροεπιταγές για
σουπερ μάρκετ σε αστυνομικούς με πλήρες εισόδημα, τότε εγώ που έχω αναλάβει και
ως μέλος της Τριμελούς στο Κοινωνικό Παντοπωλείο του Δήμου Τεμπών Λάρισας και
πάνω από 3500 (τρεισήμισι χιλιάδες) EURO με εκκαθαριστικό από την εφορία παρακαλώ δεν χορηγούνται τα
βασικά είδη ανάγκης, τί πρέπει να πω εγώ αύριο σε αυτούς τους δεινοπαθούντες
πολίτες;!
Δηλαδή αν χορηγούμε αλληλοβοήθεια χωρίς επιπλέον εισοδηματικά
κριτήρια, παρά μόνον με όπως επακριβώς αναφέρετε στην ανακοίνωση http://enastyl.blogspot.gr/2015/12/blog-post.html
«α.
Να είναι μέλη του Σωματείου. β. Να είναι προστατευόμενα μέλη τους και τα
τρία τέκνα. γ. Σε περίπτωση ζεύγους συναδέλφων δικαιούχος είναι
ο πατέρας.», τότε τί πρέπει να πούμε για τους υπόλοιπους
συμπολίτες μας και ειδικά αν εφαρμοσθεί το νέο ασφαλιστικό σε πλήρη μορφή;
Ακόμη δεν μας αναφέρετε και το ύψος των δωροεπιταγών;
Αναρωτιέμαι μήπως σε λίγο καιρό ένεκα της κρίσης, θα
μοιράζουμε μακαρόνια, ρύζι και πατάτες (μόνο για αστυνομικούς);
Και σε αυτό το σημείο αναρωτιέμαι από πότε οι Γραμματείες
είναι υποχρεωμένες να σας υποβάλλουν καταστάσεις τροφοδοσίας των τριτέκνων. Δεν
έχει πολυπληθές Διοικητικό Συμβούλιο το
Σωματείο και δεν έχουνε συνδικαλιστικές άδειες και διευκολύνσεις όποτε αυτό
απαιτηθεί στην άσκηση του συνδικαλιστικού δικαιώματος επί και των ληφθεισών
αποφάσεων των Συνελεύσεων;
Φτάσαμε κι εμείς να χρήζουμε επισιτιστικής βοήθειας κι αν ναι
τότε αυτό το βοήθημα δεν χορηγούνταν και ως χρηματικό τα προηγούμενα χρόνια
προστατεύοντας τα βοηθούμενα μέλη μας με κωδικό, ναι ή όχι;
Μήπως όλα αυτά γίνονται για ψηφοθηρικούς λόγους λόγω των
επικείμενων συνδικαλιστικών εκλογών του Ιουνίου 2016.
Ούτως ή άλλως φαίνεται ξεκάθαρα για ποιο λόγο δεν κινητοποιήθηκε
η βάση για διαμαρτυρίες στα επερχόμενα υφεσιακά μέτρα που αφορούν τον κλάδο μας
στο μισθολογικό και ασφαλιστικό παρά μόνο διά πενιχρής εκπροσώπησης, για ποιο
λόγο πέρυσι χρησιμοποιήθηκε το επιχείρημα ιδιωτικής νομικής προστασίας ως ένα
επιπλέον όπλο στη νομική μας φαρέτρα, τη στιγμή που είχε κατοχυρωθεί η νομική μας
προστασία διά των συνδικαλιστικών μας οργάνων. Πώς να αγνοήσω από τη μνήμη μου
τον νομικό πανικό που είχαν πάθει αρκετοί συνάδελφοί μου, ότι ανά πάσα στιγμή
κινδυνεύουν με φυλακή από κακόβουλες ενέργειες.
Τους πληροφορώ ότι την Κερκόπορτα του Ταμείου Επαγγελματικής
Ασφάλισης και το επόμενο βήμα της καθολικής ιδιωτικής ασφάλισης την ανοίξανε
μόνοι τους, παραχωρώντας τα κατοχυρωμένα συνταγματικά δικαιώματά τους και μη
απαιτώντας τα νόμιμα, όταν οι ίδιοι αναζήτησαν επιπλέον νομική προστασία στην
καθημερινότητά τους. Τόσες δεκάδες αστυνομικοί με πτυχία νομικής και ψάχνουμε
δικηγόρους για την προάσπιση του αστυνομικού καθήκοντος, αντί να υπήρχανε στις έδρες
καταρχήν των Διευθύνσεων Αστυνομίας.
Πώς να λησμονηθεί και η τελευταία καραμέλα που την αναπαράγουν
πολλά sites ότι
οι αστυνομικοί είναι ανεκπαίδευτοι, γιατί δεν πηγαίνουν κάθε χρόνο να παίξουν
με δύο χούφτες σφαίρες με το όπλο τους στο πεδίο βολής και να πάρουν βεβαίωση
μετεκπαίδευσης.
Όχι κύριοι ,οι αστυνομικοί δεν είναι ανεκπαίδευτοι, αλλά θα
μπορούσε να ειπωθεί απροπόνητοι. Από την άλλη η επιταγή του δημοσίου
συμφέροντος και της αποτροπής διασάλευσης της δημόσιας ασφάλειας και τάξης έχει
ορισθεί με γνώμονα το ηπιότερο μέσον και πώς η βία μόνο περισσότερη βία φέρνει.
Οπότε ακόμη και αυτή η πιθανή αδράνεια χρήσης οπλισμού μάλλον καλό φέρνει,
γιατί αν ποτέ απαιτηθεί υπό το κράτος της ανάγκης όλοι θα θυμηθούν πώς γίνεται
σωστά μετά το πρώτο σοκ.
Τώρα επειδή τα λάθη με τα όπλα δεν συγχωρούνται πόσο δε μάλλον
η ανοησία, ο καθένας είναι υπόλογος για τις πράξεις και παραλείψεις του, ως επίσης
και η διαφθορά.
Επειδή είναι πλέον
οφθαλμοφανές ότι η συνδικαλιστική ατζέντα έχει αλλάξει και ότι τα κατοχυρωμένα μας
δικαιώματα πλέον είναι έρμαιο, καλώ τους συναδέλφους να αντισταθούν στις σειρήνες
αυτές και να δουν τον Έλληνα Πολίτη ως σύμμαχο και όχι ως αντίπαλο, να μην
απομονωθούν μέσα στο ιδιαίτερο της αποστολής μας γιατί αργά ή γρήγορα θα έρθει
και η σειρά μας και να δημιουργήσουμε έναν νέο φορέα για μία νέα Χάρτα με τον
Πολίτη, ενθυμούμενος τον πάντα επίκαιρο στοχασμό του Μπρεχτ:
«Τον προηγούμενο μήνα ήρθαν και πήραν τον Εβραίο γείτονά μου.
Δεν φώναξα, δεν ήμουν Εβραίος.
Την προηγούμενη βδομάδα
ήρθαν και πήραν τον κομμουνιστή γείτονά μου.
Δεν φώναξα, δεν ήμουν κομμουνιστής.
Χτές ήρθαν και πήραν τον ομοφυλόφιλο γείτονά μου.
Δεν φώναξα, δεν ήμουν ομοφυλόφιλος.
Σήμερα ήρθαν να πάρουν
και μένα αλλά δεν υπήρχε κανείς να φωνάξει…»
Το αντιλαμβάνεστε ότι δεν θα μείνει κανείς να φωνάξει για
εμάς κι ας τρέχετε στις στερεότυπες διαδηλώσεις της Γ.Σ.Ε.Ε., που έχουν πάψει
να πείθουν και τον τελευταίο εργαζόμενο, δίνοντάς τους διαφυγή σε ακραίες
καταστάσεις ένεκα βαθιάς περιθωριοποίησης, απογοήτευσης και αγανάκτησης.
Και επιστρέφοντας στον αρχικό λόγο της παρούσας επιστολής που
αποτέλεσε την αφορμή και για τα υπόλοιπα, προτείνω αυτές οι δωροεπιταγές να δοθούν
σε ένα ορφανοτροφείο της πόλης μας ή σε άλλο δημόσιο ίδρυμα ή σε οικογένειες
αναξιοπαθούντων της πόλης μας, όπως συνέβη και κατά το παρελθόν.
Παρασκευή, 04 Δεκεμβρίου 2015
Με τιμή
Αβέλλας Ν.
Μιχαήλ
Αστυνομικός –
Μέλος Διαβούλευσης Δ. Τεμπών και του Κοινωνικού Παντοπωλείου
