Αιδώς Αργείοι. Τί είστε τελικά, Διοικητές ή Συνδικαλιστές και διατάσσετε για ενέργειες; Κάτω τα χέρια από την ελεύθερη έκφραση γνώμης.

Αιδώς Αργείοι. Τί είστε τελικά, Διοικητές ή Συνδικαλιστές και διατάσσετε για ενέργειες; Κάτω τα χέρια από την ελεύθερη έκφραση γνώμης. 

Tί πράγματα είναι αυτά; Τί διαβάζουμε από την Πανελλήνια Ομοσπονδία Αστυνομικών Υπαλλήλων (ΠΟΑΣΥ). Να σκεφτείτε να κινηθείτε νομικά εναντίον εκλεγμένου αντιπροσώπου μας για την λέξη κουτάλα που είναι συνώνυμη της φτώχιας και του Καραγκιόζη στην ψωροκώσταινα.

 Ό,τι δεν μπορούν να πετύχουν τόσα χρόνια όσοι ενοχλούνται από τις ελεύθερες φωνές που ξεφυτρώνουν εκεί που δεν το περιμένετε και σας πήραν τα πρωτεία της έκφρασης, θα δώσετε το σάλπισμα εσείς για έναρξη φίμωσης της ελεύθερης έκφρασης στο διαδίκτυο και την έναρξη διώξεων; Για αυτό σας τοποθετήσαμε με εκλογές εκεί; Για να διώξετε τον συνάδελφό σας, γιατί σας μίλησε για μία κουτάλα. Να συλληφθεί και να κατασχεθεί και η κουτάλα τότε με το περιεχόμενο αυτής, αφού είναι κατ’ εσάς αντικείμενο δυσφήμησης.

 Αν μπορείτε να μετρήσετε τους κόκκους της άμμου, τότε μπορείτε να φυλακίσετε και τις αντίθετες απόψεις. Τελικά ψοφάτε για αξιώματα, να μοιράζετε πλακέτες τιμητικές και λόγους στα μπουζούκια.

Πέραν αυτών ποιοι είστε εσείς που προσπαθείτε να δημιουργήσετε ένα status quo για διώξεις, όταν δεν ρωτήσατε κανέναν μας από τις πρωτοβάθμιες ενώσεις αν επιθυμούμε διώξεις για διαδικτυακές αναρτήσεις;

 Μήπως να σας υπενθυμίσω ότι είστε σε σύσταση εθελοντικού οργανισμού- σωματείου και όχι υποχρεωτικής μορφής;

 Μήπως να σας υπενθυμίσω ότι το έγγραφό σας για να ενημερωθείτε για τα αποτελέσματα των ενεργειών σας ταιριάζουν σε Διοικήσεις Αξιωματικών που απαιτούν την ρητή εκτέλεση νόμιμης διαταγής. Τί είστε Διοικητές ή Συνδικαλιστές (απελθέτω απ' εμού ο χαρακτηρισμός αυτός).

Για αυτό λοιπόν αφήστε τον Γιάννη και τον κάθε Γιάννη ήσυχο, αυτόν τον αγαθό γίγαντα ήσυχο που σκεπάζει με τη σιγουριά του την ομάδα από κινδύνους και τραυματισμούς. Σας προειδοποιώ ότι αν διώξετε αυτόν ποινικά ή διοικητικά ή πειθαρχικά, θα ανοίξετε τους ασκούς του Αιόλου και το κουτί της Πανδώρας.

Αν θίγεται η αργοπορημένη τιμή και αξιοπρέπειά σας (3.11.2016 η επίμαχη επιστολή και 18.01.2017 η απόφασή σας), τότε να ζητήσετε και την σύλληψη αυτών που σας χυδαιολογούν για τις μάνες σας, τις αδερφές σας και τα σπίτια σας σε κάθε πορεία, σε κάθε Κυριακή στο γήπεδο, σε κάθε επεισόδιο που σας υβρίζουν και που σβήνει με την ανοχή σας, στα σπρωξίδια μεταξύ κοινωνικών ομάδων που δεν σέβονται την παρουσία σας, κλπ, κλπ, κλπ.

Πάντως να μας διώξετε δεν μπορείτε από έναν φορέα που δημιουργήθηκε και χαλυβδώθηκε χάριν στις διώξεις και διωγμούς των πρώτων συναδέλφων και πραγματικών αντιπροσώπων μας. Αυτή την λέξη  δεν θα έπρεπε όχι να την γράψετε σε έγγραφο, αλλά ούτε καν να την ξεστομίσετε εναντίον συναδέλφου και αντιπροσώπου γιατί άσκησε αντιπολίτευση. Και είτε κακοπροαίρετη είτε καλοπροαίρετη η κριτική, είσθε αναγκασμένοι ως δημόσια πρόσωπα να την υποστείτε και με τον βίο σας και το ηθικό παράδειγμά σας να την αποκρούσετε.

Σε αυτό το σημείο κανείς δεν αμφέβαλλε για το ήθος σας πόσω δε μάλλον ο Γιάννης, μα το κοινό θέλει να δει και κάποιον αναλυτικό ετήσιο ισολογισμό και να αποσταλεί μέσω της ηλεκτρονικής αλληλογραφίας  PoliceOnLine σε όλο το αστυνομικό προσωπικό και να μελετήσουμε πόσες χιλιάδες φορές κινήθηκε νόμιμα το σύνολο των αντιπροσώπων μας και των συνδικαλιστών μας, ποιοι , πού, πότε και γιατί ως και ποιοι άλλοι σκοποί του καταστατικού εξυπηρετήθηκαν. Μπορεί να το έχετε και τώρα, αλλά δεν το έχω λάβει γνώση και σας παρακαλώ για μία εκ νέου αναλυτική ενημέρωση όλων. Αυτή και μόνον αυτή πρέπει να είναι η απόφασή σας. ΠΑΝΤΩΣ ΌΧΙ ΔΙΩΞΗ. Και αυτή να είναι και η Δημόσια Απάντησή σας. Ορίστε. 

Σεβαστείτε την μνήμη των συναδέλφων στα ΜΑΤ που αυτοκτονούν από την διαρκή επαγγελματική πίεση που επιφέρει εσωτερικά και οικογενειακά προβλήματα και μην σκοτώνετε άλλη μια φορά ηθικά έναν από αυτούς.

Υ.Γ. Μάθετε τουλάχιστον να γράφετε σωστά την προστακτική β' πληθυντικού, γιατί νομίζουμε ότι είναι ένα γιαλαντζί έγγραφο με μπερδεμένη την υποτακτική και την προστακτική. Κι εμείς υποτακτικοί σε προστάκτες δεν έχουμε σκοπό να γίνουμε. 

Ή θα επανέλθετε για την ατυχή δήλωσή σας ή θα μείνουμε και θα φύγετε ή θα αρχίσουν ζυμώσεις και θα φύγουμε όλοι μας και θα μείνετε μόνοι σας.

20.01.2017

Αβέλλας Ν. Μιχαήλ

Αρχιφύλακας (Α.Υ.)

Η αστυνομική έρευνα γίνεται όχι με στρατιωτικό χρόνο αλλά με δικονομικό και οι αυτοκτονίες στα ΜΑΤ συνεχίζονται.

Η αστυνομική έρευνα γίνεται όχι με στρατιωτικό χρόνο αλλά με δικονομικό και οι αυτοκτονίες στα ΜΑΤ συνεχίζονται. 

Με αφορμή δημοσίευμα του bloko όπου λέει ότι πηγές της Κατεχάκη η έρευνα να γίνει σε στρατιωτικό και όχι σε αστυνομικό χρόνο.

Καταρχήν, η έρευνα κύριες και κύριοι δεν γίνεται σε χρόνους με ορισμούς δικονομικά ανύπαρκτους και επικίνδυνους, που ανθίζουν μόνον όπου υπάρχουν ολοκληρωτικά καθεστώτα με τη συνβοήθεια στρατού και αστυνομίας (το σ και το α με μικρό) γιατί είσαι λίγος όταν επιβάλλεις το θέλω με το πιστόλι στον κρόταφο και τις ερπύστριες στον δρόμο, τα οποία εσείς οι ίδιοι δικαίως τα κατακεραυνώνετε.

Δεύτερον, στρατιωτικός χρόνος σημαίνει εφαρμογή του Στρατιωτικού Ποινικού Κώδικα και οι εποχές της Στρατιωτικής Χωροφυλακής ευτυχώς παρήλθαν, αφήνοντας ως πεσκέσι τις συνδρομές τους στα ταμεία του στρατού και της General Bank. Πού, μέσα στην κοινωνία εν καιρώ ειρήνης; Στρατιωτικός χρόνος γίνεται μόνο σε έκτακτα Στρατοδικεία, όπως τότε με τον Νίκο Μπελογιάννη και τον Δημήτρη Μπάτση τον συγγραφέα της βαρειάς βιομηχανίας στην Ελλάδα και μετά τις δακρύβεχτες ανακοινώσεις της εθνικής συμφιλίωσης !

Τρίτον, δηλαδή θεωρείται ότι ο στρατιωτικός χρόνος είναι πιο ταχύρρυθμος από τον αστυνομικό χρόνο επέμβασης; Για αυτό δεν επανακτήσαμε ακόμη την χαμένη μας αδελφή την Κύπρο, που εγγυηθήκαμε για αυτήν; Για αυτό μας καρφώσαν την τούρκικη σημαία στα Ίμια το 1996 και χάσαμε άνδρες μας στο νησί; Για αυτό εκκρεμεί ακόμη η υπόθεση δολοφονίας του στρατιώτη Σπύρου Ρωμιόπουλου πάνω στον Έβρο την 17.06.1997 που υπηρετούσε στο 640 Τάγμα Πεζικού από ανακοπτικό θάνατο κεφαλοκλειδώματος ;  Να ξύσω λίγο την μνήμη σας με ένα τηλεφώνημα του Σπύρου στη μάνα του: “Μάνα μου, είμαι καλά, αλλά έχω δει πολλά, όταν πάρω άδεια θα ‘ρθώ να σας τα πω. Τα γράφω στο ημερολόγιό μου. Εδώ γίνεται χαμός. Δεν μπορώ να τα πω από το τηλέφωνο. Το βράδυ θα πάω περιπολία και αύριο έχουμε άσκηση. Μην ανησυχείς… Δεν έλαβα χρήματα. Τα έστειλες τα χρήματα; Εντάξει; Θα σου ξανατηλεφωνήσω σύντομα”.

20 χρόνια κι ένας φονιάς είναι έξω.

Αυτοί είναι οι χρόνοι σας.

Πέραν αυτών, ρίχνετε συνέχεια λάδι στη φωτιά, κατατρώγετε το ηθικό της βάσης των σωμάτων ασφαλείας και στρατού με την επιμονή και προσκόλληση σε μία μίξη ενός παρηκμασμένου οθωμανό-βυζαντινού συστήματος με αυλές που έχουν πηγές, με κύκλους και αυλικούς,  που διαρρέουν για να καλοκαρδίσουν εν όψει των κρίσεων πομπώδεις και στομφώδεις όρους που επ’ουδενί αντικατοπτρίζουν το πνεύμα Δημοκρατίας και Δικαίου και την Δημοκρατία την κάνουν δημοκρατία και το Δίκαιο δίκαιο κι ακόμα πιο μικρό.

Επιπρόσθετα, πόσα χρόνια αλήθεια δικάζεται αυτό το κόμμα και την υπόθεση δολοφονίας του Παύλου που έπρεπε αρχής εξαρχής να γίνει παραπομπή στο Κακουργιοδικείο και τώρα να οριστικοποιούνταν η ποινή με τις εφέσεις, να είναι στις καλένδες και ο δολοφόνος ατιμώρητος ακόμη με κατ’οίκον περιορισμό.

Κι εσείς ζητάτε ευθύνες. Όλα για χάριν εντυπωσιασμού της αρένας της κοινής γνώμης που θέλει να βλέπει πόνο, για να ξεχνάει τον πραγματικό καημό της. Εσείς δεν πήγατε μαζί τους στο Καστελλόριζο; Η Δημοκρατία δεν είναι ένα τόξο που τα βέλη του επηρεάζονται από τις κινήσεις του ανέμου, αλλά αμετακίνητος ουσία αιθέρος, άσβεστον πυρ και αείζωον που φωτίζει τον δρόμο των σκλαβωμένων.

Επιπλέον, στο σημείο αυτό να σταθώ στις δύο αυτοκτονίες που είχαν τις τελευταίες 15 ημέρες τα ΜΑΤ και να εκφράσω τα ειλικρινή μου συλλυπητήρια σε όλους όσοι ένιωσαν οδύνη. Δεν χορτάσατε αίμα πια. Οι γενικώτερες εντολές του τύπου ήξεις – αφήξεις και ουκ εν τω πολέμω θνήξεις, προκαλούν σύγχυση, ακαταστασία και αταξία με διφορούμενα συμπεράσματα από διαταγές – χρησμούς, όπως τότε που ψεκάστηκε με τη φυσούνα ο υπέργηρος αγωνιστής Μανώλης Γλέζος. Δεν χρυσώνεται το χάπι  με ένα επίδομα διμοιρίας από τον κατήφορο της Ελλάδας μας, γιατί το πρόβλημα είναι βαθιά κοινωνικό και όχι απλά επιφανειακά εγκληματολογικό με την κατηγορία της διασάλευσης της δημόσιας τάξης και των σωματικών και υλικών βλαβών. Εκεί είτε θεατής είτε επεμβαίνων, ο αστυνομικός οιονοί κατηγορούμενος.

Και εν κατακλείδι, ένας όρος υπάρχει μόνον στο Δίκαιο, ο Δικονομικός της αβίαστης αληθείας των νομίμων προθεσμιών και της αρχής της ηθικής αποδείξεως. Ούτε στρατιωτικός ούτε αστυνομικός ούτε κανενός άλλου κλάδου κι αυτό να το βάλουμε όλοι καλά στο μυαλό μας και να μην ζούμε για την είδηση που θα γεννήσει είδηση. Αλλά για το momentum που γεννά η μοναδικότητα ενός συμβάντος και αναδεικνύει τους ηγέτες που αναλαμβάνουν την καθ’ολοκληρίαν ευθύνη, μιμούμενοι τις μεταφορικές αρετές που δίδαξε ο Σουν-Τσου του 6^ου αι. π.Χ. στην τέχνη του πολέμοy, καθώς έχετε πέσει στην παγίδα του ίδιου του λεξιλογίου τους χρησιμοποιώντας λέξεις που εσείς αποφεύγατε και δαιμονοποιώντας αυτούς που οι μεν και οι δε στοχοποιούνε.  

Ελλάς, 18.01.2017

Αβέλλας Ν. Μιχαήλ

Αστυνομικός – Μέλος Διαβούλευσης Δ. Τεμπών