Εμείς οι νέοι παλεύουμε και για σένα που έκανες τις γκριμάτσες.

Εμείς οι νέοι παλεύουμε και για σένα πού έκανες τις γκριμάτσες. 

Ο τόπος: Θεσσαλονίκη - Δ.Ε.Θ.  05/09/2014 απογευματινές ώρες.

Ο σκοπός: Η πορεία των Σωμάτων Ασφαλείας και ειδικά για τους παλιούς η απόδοση του εφάπαξ. 

Το σχόλιο: Σε συνέχεια της επιστολής μου εσύ που ήσουνα, αναρωτιέμαι πια για ποιον παλεύουμε και ειδικά εμείς που έχουμε να διανύσουμε τουλάχιστον άλλα τόσα υπηρεσιακά χρόνια για να δούμε την  ευδόκιμο έξοδό μας από το Σώμα.

Αφορμή για το σχόλιο: Μέσα από την πορεία που γίνεται για ένα καλύτερο αύριο ένα συμβατικό αυτοκίνητο διασχίζει  με πλήρωμα έναν ηλικιωμένο συνάδελφο να κορνάρει δείχνοντας την απέχθειά του με γκριμάτσες λες και είμαστε κακοποιοί και διαμαρτυρόμαστε για κάτι που θα έχουμε να λαμβάνουμε σίγουρα μετά από 20 χρόνια και όχι για αυτόν και για κάθε για αυτόν που είναι με το ένα πόδι έξω από το Σώμα.

Και αναρωτιούνται πολλοί σαν εμένα γιατί να συμμετέχουμε κάπου χωρίς να πιστεύουμε ότι έχουμε να λαμβάνουμε τα ίδια έπειτα από είκοσι και τριάντα χρόνια;! Και γιατί να βοηθήσουμε να διατηρήσουν τα προνόμια οι τωρινοί, αν είναι προδιαγεγραμμένο εμείς να μην καρπωθούμε ούτε την κεραία αυτών, καθώς η πλειοψηφία της γενιάς μας δε συμμετέχει στη λήψη των αποφάσεων; 

Και να εισπράττεται η απέχθεια έστω και από έναν, λες και δεν εκπροσωπούμε και αυτόν όταν διεκδικούμε ένα καλύτερο αύριο ή όταν διεκδικούμε ανακατανομή των δυνάμεων πανελλαδικώς με ορθολογικότερη κατανομή τόσο πληθυσμιακά όσο και γεωγραφικά φυλάσσοντας στρατηγικά και νευραλγικά σημεία της επικράτειας, που τυχόν προσβολή τους θα επηρέαζε τον οικονομικό - κοινωνικό τομέα και θα έπληττε το καταπτοημένο ήδη ηθικό της κοινωνίας;! 

Προκαλώ τον οποιονδήποτε να δείξει τον μέσο όρο ηλικίας των ενεργών συμμετεχόντων των Σωμάτων Ασφαλείας στην πορεία & να αναρωτηθεί ποιο είναι το δικό μας μακροπρόθεσμο όφελος από την καταβολή του εφάπαξ και την διατήρηση της σύνταξης σε εσάς που αποστρατεύεστε σε σύντομο καιρό; Και παρόλα αυτά συμμετέχουμε και συμπάσχουμε με αλτρουισμό γιατί απηχούν εντός τα δελφικά παραγγέλματα: "Γήρας προσδέχου - Ίδια φύλαττε ".

Για αυτό καλό είναι να θυμούνται όλοι όσοι έρχονται και όλοι όσοι απέχουν και όλοι όσοι συκοφαντούν, λοιδορούν λέγοντας πώς είμαστε για να βγάζουμε φωτογραφίες με φόντο αγάλματα και δημόσια κτήρια πώς είμαστε εργατοπατέρες κλπ και κατακρίνουν, ότι διεκδικούμε δημοκρατικά κεκτημένα όχι για την πάρτη μας, αλλά τα καλά τα απολαμβάνουν όλοι. 

Τους αγώνες όμως τους κάνουν οι λίγοι και η τύχη αυτού του έθνους, όπως έλεγε και ο απελευθερωτής μας Στρατηγός Μακρυγιάννης, πάντοτε ολίγοι ήμασταν. Τότε για να πολεμούμε για την απελευθέρωση του γένους, τώρα για την αποφυγή της φτωχοποίησης μιας ολόκληρης κοινωνίας.

Εν κατακλείδι: Να είναι όλοι σίγουροι ότι σε λίγο καιρό θα αλλάξει η ατζέντα των διεκδικήσεων και θα γίνει συμβατή και ρεαλιστική στα πρότυπα που επιθυμεί όχι μόνον ο ενεργός αστυνομικός, πυροσβέστης, λιμενικός, στρατιωτικός, δημόσιος υπάλληλος του ευρύτερου τομέα, αλλά επίσης στα πρότυπα που οραματιζόμαστε ως ενεργοί και μη, όλοι οι πολίτες και κοινωνοί της Ελληνικής Επικράτειας. 

Η Ελλάδα όπως και κάθε χώρα στον Κόσμο που είναι στην ίδια και χειρότερη μοίρα με την οικονομική εξαθλίωση με εμάς δεν χρειάζεται άλλα δημοσιονομικά μέτρα προσαρμογής και άλλη φορολόγηση. Αλλά:

1ον) Διεθνή συμφωνία με την οποία να επιτρέπεται ο δανεισμός μέχρι και το 300% της αναλογία χρέους προς το Α.Ε.Π. με δικαίωμα επέκτασης. 

2ον) Εισαγωγή με οικονομική αμνηστία όλων των κεφαλαίων χωρίς χρονικό προσδιορισμό. Προϋπόθεση η ισόβια αποχή των κατόχων αυτών των κεφαλαίων από τη λήψη πολιτικών αποφάσεων και τα κοινά (εκλέγεσθαι) και την κατοχή δημοσίων θέσεων (δεν την έχουν ανάγκη άλλωστε) με ταυτόχρονη ισόβια στέρηση των πολιτικών δικαιωμάτων (και του εκλέγειν). 

3ον) Ας γίνουν αυτά τα δύο πρώτα και το πλάνο θα προγραμματιστεί ανάλογα με τις τρέχουσες ανάγκες.
Και όλοι όσοι θα σκεφτούν ποιος είμαι αυτός που τα γράφει όλα αυτά, είμαι κανένας μπροστά σε όλους εσάς, είμαι αστυνομικός και λέγομαι  Αβέλλας Μιχαήλ.
06/09/2014