Μήπως ανοίξαμε την Κερκόπορτα για επανεξοπλισμό της Τουρκίας;
Σε μία αναθεωρητική και ταραγμένη περίοδο της παγκόσμιας ιστορίας εμείς η Ελλάδα επιμένουμε να πιστεύουμε και να υπογράφουμε διακηρύξεις και μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης, για να μην προκαλούμε την γείτονα χώρα,την Τουρκία, που έχουμε το θράσος να ξαναϋπάρχουμε στον παγκόσμιο χάρτη.
Υπογράφουμε διακηρύξεις νέας φιλίας ενώ υπάρχει το εμπάργκο των ΗΠΑ για μη πώληση των F35 και μη αναβάθμιση των F16, λόγω: των ασύμβατων επιλογών με τη Δύση, της εχθρότητας, του casus Beli , της μη χρήσης των 12 ναυτικών μιλίων, των διαρκών παραβιάσεων των συνόρων μας είτε με τις υπερπτήσεις είτε με την εργαλειοποίηση του μεταναστευτικού, όπου φτάσαμε σχεδόν το 2015-2016 να υποδεχτούμε άνευ όρων 1.000.000 άτομα λάθρα είσοδο, με τα χίλια μύρια προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι Έλληνες αλιείς, της αμφισβήτησης της μουσουλμανικής μειονότητας στη Θράκη βαφτίζοντας την τουρκική στη συνέντευξη στο Μαξίμου.
Και κάπου εκεί παραπεταμένο το σύμβολο της παγκόσμιας Ορθοδοξίας, η Αγία Σοφία, η βεβήλωση του ναού σε τζαμί , οι κίνδυνοι κατάρρευσης του ναού , ωχριούν μπροστά στο κέρδος. Ποιος νοιάζεται για εκκλησίες και ναούς που δεν λειτουργούν, με ελάχιστους ή καθόλου πιστούς;
Αλλά, διαβάζουμε μονογραμματικά για διακήρυξη σε διάφορους τομείς μεταξύ δύο μερών και ενθυμούμαστε πως Μέρος αναγραφήκαμε και στην συμφωνία των Πρεσπών, παραχωρώντας για πάντα το όνομα της Μακεδονίας, χωρίς να κερδίσουμε κατ ουσίαν τίποτα. Ενώ θα μπορούσε να ζητηθεί το απλό από την τότε κυβέρνηση των Σκοπίων, ελληνική εκπαίδευση και μόρφωση με επίσημη γλώσσα την ελληνική.
Άραγε , σε αυτή την διακήρυξη όπου σήμερα υπογράφηκε φιλία και συνεργασία σε όλους τους τομείς της καθημερινότητας και άρα δεν υφίσταται απόρρητο, γιατί δεν τέθηκε σε διαβούλευση πριν την υπογραφή;
Γιατί μας αγνοείτε σαν να μην υπάρχουμε στα πιο σημαντικά ζητήματα;
Δεν είστε μόνοι σας.
Και επανερχόμενος στην πρώτη πρόταση, ότι η περίοδος που διανύουμε είναι αναθεωρητική, αν όλα πάνε στραβά , που κανείς μας δεν θέλει, εμάς δεν θα καλέσετε να υπερασπιστούμε τα πάτρια και ιερά του Γένους;
Κι εμείς Ειρήνη θέλουμε, γιατί έχουμε νιώσει πως θα είναι η άσχημη πλευρά μιας σύρραξης.
Αλλά , γαίαν και ύδωρ ου δίδομεν.
Και λαός που θέλει να αντισταθεί, δεν μπορεί να κατακτηθεί.
Ίσως να μην ήμουν τόσο επιφυλακτικός, αν υπήρχε δημόσια διαβούλευση με τροποποιήσεις, στο τραπέζι να μην είναι η Ελλάδα, το σκεπτικό των συμφωνιών και τα προσδοκώμενα κέρδη για την Ελλάδα.
Ειδάλλως οι διακηρύξεις θυμίζουν σύμφωνα μη επίθεσης άλλων εποχών.
Κλείνοντας για να συλλογιστουμε όλοι μας καλά, ας σκεφτούμε το αν.
Τι θα γινόταν αν δεν υπογραφόταν η συμφωνία των Πρεσπών; Και σκεφτείτε την απάντηση: ΤΙΠΟΤΑ.
Τι θα γίνει αν δεν υπογράφουμε σύμφωνα που στόχο έχουν το Αιγαίο και τη Θράκη; ΤΙΠΟΤΑ.
Με την ίδια λογική, γιατί δεν μας υπογράφουνε και για συνεκμετάλλευση της Μαύρης Θάλασσας και των στενών του Βοσπόρου;
Η μοίρα μας έχει ταγμένους στις απέναντι όχθεις του ορμητικού ποταμού της ιστορίας, που για 100 χρόνια μετά από το λυσσαλέο μικρασιατικό πόλεμο επιβίωσης, αποδεχτήκαμε το αυτονόητο. Ότι είμαστε σαν το νερό με τη φωτιά. Για να συνυπάρξουμε υποτίθεται ειρηνικά πρέπει ένα από τα δύο κράτη να σβήσει.
Όπως μας μεταφέρει ο Γεώργιος Φραντσής το πώς έσβησε το Βυζάντιο το 1453 με την άλωση της Πόλης, το τέλος των Ελλήνων ευγενών που πείσθηκαν να επιστρέψουν στην Πόλη και τα τελευταία λόγια του Νοταρά, πριν αποκεφαλιστεί από τον Μωάμεθ τον Πορθητή, να στοιχειώνουν τις μνήμες των αναθεωρητών:
<<Δίκαιος ει Κύριε.>>
Με προβληματισμό
07.12.2023
Μ Α
