Η ανέχεια που αντιμετωπίζουν ειδικά ορισμένες οικογένειες συμπολιτών μας είναι χαρακτηριστική της όχι πλέον απλά κρίσης, αλλά κατάστασης συναγερμού που τελεί η κοινωνία των πολιτών της Ελλάδας.
Αυτών των πολιτών που θυμίζουν τους πάλαι ποτέ αγαπημένους ήρωες του θεάτρου σκιών του Σπαθάρη προσπαθώντας να ανταπεξέλθουν στις διάφορες καθημερινές αναποδιές και μόνον αποφεύγοντας την επιδεινούμενη ατομική και οικογενειακή εξαθλίωση με χιούμορ, αυτοσαρκασμό και αυτοταπείνωση και στωική υπομονή τόσο της αξιοπρέπειας τους όσο και της εθνικής τους λεβεντιάς και υπερηφάνειας.
Κοινώς οι Έλληνες κατάντησαν και κάνουν τους "καραγκιοζηδες" για να σωθεί ο τόπος και να δωθεί οικονομική λύση στο οικονομικό χάος που δημιουργήθηκε επί δεκαετίες, υποφέρουν γοερά τα πάντα, βλέπουν να παίζουν πετροπόλεμο στο μεγαλύτερο λιμάνι τους αυτοί που ζήτησαν άσυλο γιατί ήταν και δηλώνουν Ικέτες αιτούντες ασυλία ως θύματα πολέμου, άκρατης βίας, τρομοκρατίας και φονταμενταλισμού.
Και πέραν αυτών να παζαρεύεται μέχρι και η Μακεδονία μας με την Ειδομένη να αποτελεί τον Δούρειο Ίππο για την οριστική απόδοση της ονομασίας όντας μοχλός πίεσης με την συνεχή δημοσιότητα και το κλείσιμο των συνόρων.
Πώς αλλάζουν οι καιροί από το εμπάργκο κάποτε της Ελλάδας, τώρα όλα να γυρνάνε μπούμερανγκ.
Τα ανατολικά μας χερσαία και θαλάσσια σύνορα να είναι σε διαρκή συναγερμό τα τελευταία χρόνια και οι Ακρίτες μας να δίνουν τα μέγιστα των δυνάμεων τους για να θαυμάζει η ανθρωπότητα τον ανθρωπισμό τους ακόμη.
Κάπως έτσι και σε όλους όσοι νομίζουν πως με μία ανάρτηση στο facebook και στα μέσα ενημέρωσης φωτογραφίαε με ένα προσφυγόπουλο αγκαλιά με φόντο τις σκηνές των Ηνωμενων Εθνών, ας τους πει κάποιος πως αυτοί οι κυνηγημένοι και ταλαιπωρημένοι δεν είναι ούτε αξιοθέατα ούτε το μουσείο με τα κέρινα ομοιώματα και πώς η λύση μπορεί να δωθεί μόνο μέσα στις πατρίδες τους με απαιτητή λύση από τις Κοινωνίες των Κρατών προς τη Διεθνή Κοινότητα και Διεθνές Δικαστήριο.
Αυτές οι σκέψεις μου έγιναν με αφορμή ένα δημοσίευμα όπου ένας 38χρονος Πατρινός υπέστη εγκεφαλικό γιατί αδυνατούσε να θρέψει την οικογένεια του.
Τί κοινότυπη πλέον είδηση;! http://www.medlife.gr/drama-patra-oikogeneria/
Για αυτό και παρομοιαζόμαστε με τον τίτλο αυτό και τον εθνικό μας καταφερτζή που ζύγιζε τα πάντα μπρος στον ζυγό της σκλαβιάς και υποχωρούσε στο θέλημα του πολυχρονεμένου σβερκώνοντας τον πιο αδύνατο καθώς, όπως γράφει στην νεκρολογία του ο ποιητής:
((Για τον καιρό τώρα μιληστε
Και θαψτε τον μέσα βαθιά
Αυτόν που τα χε πάρει πίσω
Πριν να τα πει καλά καλά))
31 Μαρτίου 2016
Μιχαήλ Ν. Αβέλλας
Αστυνομικός - Μέλος Διαβούλευσης Δ. Τεμπών
Αυτών των πολιτών που θυμίζουν τους πάλαι ποτέ αγαπημένους ήρωες του θεάτρου σκιών του Σπαθάρη προσπαθώντας να ανταπεξέλθουν στις διάφορες καθημερινές αναποδιές και μόνον αποφεύγοντας την επιδεινούμενη ατομική και οικογενειακή εξαθλίωση με χιούμορ, αυτοσαρκασμό και αυτοταπείνωση και στωική υπομονή τόσο της αξιοπρέπειας τους όσο και της εθνικής τους λεβεντιάς και υπερηφάνειας.
Κοινώς οι Έλληνες κατάντησαν και κάνουν τους "καραγκιοζηδες" για να σωθεί ο τόπος και να δωθεί οικονομική λύση στο οικονομικό χάος που δημιουργήθηκε επί δεκαετίες, υποφέρουν γοερά τα πάντα, βλέπουν να παίζουν πετροπόλεμο στο μεγαλύτερο λιμάνι τους αυτοί που ζήτησαν άσυλο γιατί ήταν και δηλώνουν Ικέτες αιτούντες ασυλία ως θύματα πολέμου, άκρατης βίας, τρομοκρατίας και φονταμενταλισμού.
Και πέραν αυτών να παζαρεύεται μέχρι και η Μακεδονία μας με την Ειδομένη να αποτελεί τον Δούρειο Ίππο για την οριστική απόδοση της ονομασίας όντας μοχλός πίεσης με την συνεχή δημοσιότητα και το κλείσιμο των συνόρων.
Πώς αλλάζουν οι καιροί από το εμπάργκο κάποτε της Ελλάδας, τώρα όλα να γυρνάνε μπούμερανγκ.
Τα ανατολικά μας χερσαία και θαλάσσια σύνορα να είναι σε διαρκή συναγερμό τα τελευταία χρόνια και οι Ακρίτες μας να δίνουν τα μέγιστα των δυνάμεων τους για να θαυμάζει η ανθρωπότητα τον ανθρωπισμό τους ακόμη.
Κάπως έτσι και σε όλους όσοι νομίζουν πως με μία ανάρτηση στο facebook και στα μέσα ενημέρωσης φωτογραφίαε με ένα προσφυγόπουλο αγκαλιά με φόντο τις σκηνές των Ηνωμενων Εθνών, ας τους πει κάποιος πως αυτοί οι κυνηγημένοι και ταλαιπωρημένοι δεν είναι ούτε αξιοθέατα ούτε το μουσείο με τα κέρινα ομοιώματα και πώς η λύση μπορεί να δωθεί μόνο μέσα στις πατρίδες τους με απαιτητή λύση από τις Κοινωνίες των Κρατών προς τη Διεθνή Κοινότητα και Διεθνές Δικαστήριο.
Αυτές οι σκέψεις μου έγιναν με αφορμή ένα δημοσίευμα όπου ένας 38χρονος Πατρινός υπέστη εγκεφαλικό γιατί αδυνατούσε να θρέψει την οικογένεια του.
Τί κοινότυπη πλέον είδηση;! http://www.medlife.gr/drama-patra-oikogeneria/
Για αυτό και παρομοιαζόμαστε με τον τίτλο αυτό και τον εθνικό μας καταφερτζή που ζύγιζε τα πάντα μπρος στον ζυγό της σκλαβιάς και υποχωρούσε στο θέλημα του πολυχρονεμένου σβερκώνοντας τον πιο αδύνατο καθώς, όπως γράφει στην νεκρολογία του ο ποιητής:
((Για τον καιρό τώρα μιληστε
Και θαψτε τον μέσα βαθιά
Αυτόν που τα χε πάρει πίσω
Πριν να τα πει καλά καλά))
31 Μαρτίου 2016
Μιχαήλ Ν. Αβέλλας
Αστυνομικός - Μέλος Διαβούλευσης Δ. Τεμπών
