Τα αποτυπώματα στην γιαγιά δεν είναι πεδίο τιμωρίας και αντιπαράθεσης και ας αποτελέσει την αφορμή για τον εκσυγχρονισμό της Ελληνικής Αστυνομίας και όχι ακόμη μία ΕΔΕ και τιμωρίες.
Αντί να μεμψιμοιρούμε για το ορθό ή όχι της λήψης των δακτυλικών αποτυπωμάτων σε μία υπερήλικα, θα έπρεπε να προβληματιστούμε αν μη τι άλλο για το ότι ακόμη δακτυλοσκοπούμε με μεθόδους επιστημονικής αστυνομίας του προηγούμενου αιώνα.
Καταρχήν για ποιο λόγο δακτυλοσκοπείται ένα προσαχθέν άτομο ή φερόμενο ως δράστης εγκληματικής ενέργειας;
Μα για τον απλούστατο λόγο για να εξακριβωθεί αν έχουν βρεθεί "ορφανά" αποτυπώματα στο παρελθόν.
Αυτή η δακτυλοσκόπηση άραγε δεν είχε εξιχνιάσει στο παρελθόν έγκλημα άνω της δεκαετίας στην Βόρειο Ελλάδα;
Όμως, είναι δυνατόν να μην μπορούν να αγοραστούν 500 (πεντακόσιες) συσκευές livescan σαρωτές, που να συνδεθούν με το εγκληματολογικό ευρετήριο και με τα eurodac (αναφορικά με τους αλλοδαπούς) και να εγκατασταθεί το λογισμικό σε κάθε αστυνομικό τμήμα.
Είναι δυνατόν να δαπανούμε δεκάδες χιλιάδες χαρτί το χρόνο σε έγγραφα τύπου Α3 και Α4 συν τα έξοδα της αλληλογραφίας για να επικοινωνήσουν οι υπηρεσίες μεταξύ τους, όταν έχουμε εσωτερικό δίκτυο;
- Δεν μπορεί να είναι τόσο τεράστιο το κόστος να αγοράσουμε σαρωτές μεσαίου μεγέθους, όπως υπάρχουν στα Περιφερειακά Γραφεία Ασύλου για τους αιτούντες διεθνή προστασία ασύλου και στην αρχική χαρτογράφηση. Αφού το λογισμικό υπάρχει.
- Δεν μπορεί να είναι τόσο τεράστιο το κόστος να αγοραστεί το λογισμικό της ηλεκτρονικής υπογραφής για την εύρεση του γραφικού χαρακτήρα και να αγοραστούν και 500 (πεντακόσια) πενάκια (γραφίδες) και τα δελτία διαπραχθέντος να συντάσσονται ηλεκτρονικά σε μία ενιαία εφαρμογή; Εδώ μέχρι και οι εταιρείες courier το διαθέτουν, όταν αποστέλλεις ή παραλαμβάνεις ένα δέμα;
Αυτά πρέπει να αλλάξουμε. Να οριοθετήσουμε την μετάβαση στην εποχή της τεχνητής νοημοσύνης πρωτίστως με φρόνηση.
Να σεβαστούμε έναν υπερήλικα και να ενημερώσουμε το προσωπικό πως δεν χρειάζεται να κάνει πλήρη περιστροφή του δακτύλου για να λάβει ένα (Δ) του αποτυπώματος και αρκούν λίγες μοίρες.
Πολύ δε περισσότερο να αντιληφθούν πως οι υπερήλικες που έχουν περάσει κακουχίες στην ζωή τους , ακόμη και ηλεκτρονικά να προσπαθούσαν το πιθανότερο ήταν να μην γίνεται δεκτή η δακτυλοσκόπηση και το σύστημα να εμφανίζει σφάλμα (error).
Θα γίνει η προσπάθεια, αλλά ανεπιτυχώς.
Δεν χρειάζεται να αγανακτούμε γιατί είναι υπερήλικας και τα δάχτυλα δεν τεντώνουν. Είναι γιατί το κρύο σπιτάκι τους το ζεσταίνουν τον χειμώνα με σόμπα υγραερίου ή με ξυλόσομπα και η σύνταξη που παίρνουν δεν φτάνει ούτε για τα χάπια της πίεσης.
Για αυτό τον λόγο οι καλοί μου φίλοι και εκλεγμένοι συνδικαλιστές καλό είναι να μην κοιτάνε το δένδρο, γιατί χάσανε το δάσος.
Και όσο ακόμη θα ασχολούμαστε με τις μουτζούρες και τα μελάνια, τόσο θα προκαλούνται άδικες εντάσεις.
Το συμβάν με την γιαγιά δεν είναι χώρος αντιπαράθεσης για τιμωρία, αλλά προβληματισμού ότι ο τρόπος λειτουργίας του συστήματος είναι απαρχαιωμένος και αναχρονιστικός.
Υ.Γ.1:Γιατί έχουμε εγκληματολογικά γραφεία σε κάθε νομό, αλλά δακτυλοσκοπούν στελέχη από τα τοπικά τμήματα;
Υ.Γ.2: Δεν είμαστε ρομαντικοί και ποιητές, ονειροπόλοι και αιθεροβάμονες όσοι πιστεύουμε στην εξέλιξη, γιατί είτε την αρνηθούμε είτε όχι θα έρθει όπως τα μνημόνια και η σύνθετη ονομασία.
24.03.2019
Μιχάλης Αβέλλας
