Μην παραμυθιάζεστε. Με ανησυχεί όμως ο απρόβλεπτος ηλίθιος.
Προς τους αγνούς Έλληνες πατριώτες
Μην παραμυθιάζεστε. Μην παρασύρεστε από άτομα που το μόνο που ξέρουν να κάνουν είναι να παίζουν με την αγνότητα της ψυχής σας.
Ξεχνά κανείς τι συνέβη στο Συλλαλητήριο Αθηνών με τα εκτεταμένα επεισόδια στα σκαλιά προς την Βουλή από μεμονωμένους που προκάλεσαν την χρήση χημικών, διαλύοντας ένα ανοργάνωτο συλλαλητήριο από πλευράς περιφρούρησης. Ένα απλό πράγμα έπρεπε να κάνουν. Μια οκλαδόν, δηλαδή καθιστική ειρηνική διαμαρτυρία που να συνεχιστεί και το βράδυ.
Είναι δυνατόν να πιστεύανε ότι πέφτει η Βουλή; Αυτά είναι αστεία πράγματα. Κι ακόμη κι αν ήθελε υποτεθεί ότι καταλαμβανότανε προσωρινά, τι θα την κάνανε εκτός από να την βανδαλίζανε και να την λεηλατούσανε; Θα την διοικούσανε; Είναι δυνατόν να τους αποδεχότανε ο δημόσιος και ιδιωτικός ιστός ως τους επόμενους κυβερνήτες ή θα τους αναγόρευε ο ίδιος ο λαός ως ταραξίες που δεν ξέρουν τί τους γίνεται κι από το βάρος των συνεπειών, θα πέρνανε ψυχοφάρμακα για να φαίνονται ήρεμοι;
Αυτοί που αναπολούν τον Πλαστήρα, ξεχνούν ότι ο μαύρος καβαλάρης κατέβηκε από τα σύνορα μετά από μία εθνική καταστροφή. Μην δώσει ο Θεός τέτοια τιμωρία στην πατρίδα μας.
Συνεχίζοντας η αγνή σας ψυχούλα να ακολουθεί άτομα αμφιβόλου κύρους τί επιτυγχάνεται, εκτός από τον χαρακτηρισμό του ριζοσπαστικοποιημένου με τάση προς εξτρεμιστικές πράξεις, που σας αδικεί κατάφορα;
Γιατί χρεώνεστε άδικα;
Η Μακεδονία έχασε την μοναδικότητα του ονόματός της από χειρισμούς που ανάγονται εδώ και έναν αιώνα τουλάχιστον και από το δόγμα ότι η Ελλάδα ανήκει στην Δύση, ακολουθεί την Δύση, παγώνει με την Ανατολή και την εκδικείται με τον μοναδικό της τρόπο, ακολούθως παρασύρεται από τα γεγονότα και στο τέλος πρέπει να τα βγάλει πέρα μόνη της, αφού όλες οι μεγάλες δυνάμεις της εκάστοτε εποχής νίπτουν τας χείρας τους. Και η ιστορία επαναλαμβάνεται άλλοτε σαν τραγική φάρσα.
Και εδώ στο παρόν μετά και τις εξτρεμιστικές καταδικαστέες απόλυτα επιθέσεις τόσο στο τζαμί στη Νέα Ζηλανδία, όσο και στην Ουτρέχτη, αρχίζουν να ακούγονται οι λέξεις Χριστιανισμός και Ισλάμ πάλι απέναντι.
Η μόνη σταυροφορία που μπορεί να υπάρξει είναι η σταυροφορία του πνεύματος, ο σταυρός είναι αγάπη και μαρτύριο και συμβολίζει την κάθετη ένωση του ανθρώπου προς τον Θεό.
Αυτό όμως που με ανησυχεί περισσότερο από όλα τα αλλά, είναι μία προβοκατόρικη ενέργεια μετά την λειτουργία του μουσουλμανικού τεμένους., που θα στοχοποιήσει τον ορθόδοξο πληθυσμό εντός αλλά και εκτός.
Ή ακόμη περισσότερο με ανησυχεί ένας απρόβλεπτος ηλίθιος, που θα κάνει το απερίσκεπτο και θα βάλει την χώρα σε δίνη.
Φοβάμαι τον απρόβλεπτο, άχρηστο ηλίθιο που θα δώσει μία αφορμή για να μπει σε περιπέτειες η χώρα.
Εν έτει 2019 διανύουμε ένα νέο 1919 αναφορικά με τις ευνοϊκές διεθνείς συνθήκες, ας μην υποπέσουμε όμως στα ολέθρια λάθη του 1919.
Η Ελλάδα είναι ειρηνοποιός δύναμη και διαχρονικός υπερασπιστής του δικαίου και πρέπει αυτό να παραμείνει.
19.03.2019
Μιχάλης Αβέλλας
