Αν είναι δυνατόν. Και μου έρχεται στο μυαλό η εισαγωγή του τραγουδιού να σταθώ στα πόδια μου (δείτε εδώ), ενδεικτικό της κατάστασης που δημιουργείται και τους αφιερώνω το τραγούδι που το ακούσαν εκατομμύρια Έλληνες για να σκεφτούνε πώς προβλέπω με τις δηλώσεις τους να ρίχνουνε λάδι στη φωτιά και η φωτιά θα θεριέψει.
Κατηγοριοποιούνε και δεν αφουγκράζονται. Προκαλούνε επικίνδυνα με φραστικές επιθέσεις και χαρακτηρισμούς. Μιλάνε και ακούγονται λες και πάνε για εκτέλεση τον λαό τους.
Ο κυβερνών δεν έχει ανάγκη να είναι στη θέση μήτε του θύτη μήτε του θύματος μήτε και του Σωτήρα. Μήτε και του δικαστή, του κατήγορου ή του κατηγορούμενου.
Είναι πέρα από όλα αυτά. Δεν έχει ανάγκη να είναι.
Ο Κυβερνών είναι ο Καπετάνιος που οδηγεί το σκάφος στην τρικυμία και στην φουρτούνα χωρίς να πανικοβάλλει το πλήρωμα, ο βοσκός που οδηγεί το κοπάδι με ασφάλεια μακρυά από την καταιγίδα του ξέφωτου, ο σπορέας που ρίχνει τον σπόρο, ο τραπεζίτης που μοιράζει τα τάλαντα στο λαό και έπειτα από χρόνια έρχεται όχι να εισπράξει, αλλά να επιβραβεύσει την αξιοποίηση των ταλάντων και όχι να τα ζητήσει πίσω.
Και για να κλείσουμε και το κεφάλαιο με την Εκκλησία αυτές είναι οι παραβολικές εντολές του Κυρίου για να γιατρευτεί ο Κόσμος.
Ανησυχώ πάρα πολύ γιατί η βοή και ο αχός θυμίζουν ταραχή μεγάλη που θέλει να συμβεί.
12 Φεβρουαρίου 2016
Μιχαήλ Ν. Αβέλλας
Αστυνομικός - Μέλος Διαβούλευσης Δ. Τεμπών
