Θα ξεκινήσω με μια φράση : "Show me what you got".
2000. Ο Μακαριστός Χριστόδουλος υψώνει το Λάβαρο της Αγίας Λαύρας, της Επαναστάσεως και ψάλλει τον Εθνικό Υμνο με 2 εκατομμύρια Έλληνες στο Σύνταγμα. Τί δεν καταλαβαίνεις; 2016, απεργία και μπλόκα, μπάλες άχυρο στο δρόμο, ιππασίες, καμμένα λάστιχα για επικοινωνιακά show και τα μέτρα όλα ψηφισμένα.
Δεν περνάνε όμως συνειδησιακά και ηθικά.
Θυμίζετε αρχή πλατείας Maidan. Φεβρουάριο ξεκίνησε κι εκεί. Χαβαλέ, φραμπάλα και ξαφνικά πυροβολισμοί, ελεύθεροι σκοπευτές, θάνατοι, εθνική αβεβαιότητα, αμφισβήτηση εδαφικής κυριαρχίας από συντριπτικές μειονότητες, καταλήψεις κτιρίων και η Ρωσία την Κριμαία, όπως η Τουρκία την κατεχόμενη Κύπρο.
Την ακούτε τη βοή που έρχεται; Απειλές grexit, εξόδου από schengen, πτώχευση, χρεοκοπία, κρίση δίχως τέλος, συνεχείς τιμωρίες όπως ο χειρότερος μαθητής που απειλείται με αλλαγή περιβάλλοντος.
Μετά το 1974 ποιος θα σηκώσει το ανάθεμα μιας εθνικής ήττας και μείωσης συνόρων, για να επέλθει το σοκ και ποιος θα σηκώσει το ανάστημα να αναστήσει το Έθνος έπειτα; Ξέρετε οι ευκαιρίες είναι μοναδικές και καμία φορά μπορεί να συμφέρει στην παγκόσμια σκακιέρα να διαλυθούν ολόκληρα κράτη. Τυνησία, Λιβύη, Αίγυπτος, Συρία, Ιράκ, Αφγανιστάν, Τρίγωνο Κουρδιστάν σε Τουρκία - Συρία - Ιράκ και Τίγρη και Ευφράτη στη Μεσοποταμία. Σκόπια, Κόσοβο κι έχει συνέχεια ..
05/02/2016
Μιχαήλ Ν. Αβέλλας
