Σαν σήμερα, 13 Απριλίου 1204 η Πόλη παραδινόταν στα χέρια των σταυροφόρων. Τι συνέβη όμως;
Ναι αλλά δεν την πολιόρκησαν καν. Άνοιξαν τις πύλες γιατί μάλωναν οι διάδοχοι μεταξύ τους. Ήταν τόσο μεγάλη η διαφθορά στο Βυζάντιο που είχε πάρει το δρόμο του Ναδίρ και καταπίεζε τους ίδιους τους υπηκόους του. Οι ακρίτες είχαν χάσει την γη τους από τους αυλικούς, η φορολογία ήταν μεγάλη, η αδικία ακόμη μεγαλύτερη, ο καταστροφικός εμφύλιος των θεμάτων μεταξύ 1050-1070 στη Μικρά Ασία και στην περιοχή της Ανατολίας ήταν τόσο τεράστιος, ώστε η μάχη στο Ματζικέρτ το 1071 με νικητή τον Αλπ Ασλάν και την αιχμαλωσία του αυτοκράτορα ήρθε σαν το επιστέγασμα. Μετέπειτα δε με τη μάχη στο Μυριοκέφαλο το 1172 ήρθε το τελειωτικό χτύπημα. Οπότε και το Βυζάντιο για να ορθώσει το ανάστημα στην ισλαμική άνοδο που έψαχνε τον ηγέτη της στο πρόσωπο του Σαλαντίν παραχώρησε δικαιώματα ναυσιπλοϊας και εμπορικών χρήσεων στη Δύση, Βενετούς και Γενουάτες.
Αντιλαμβανόμενοι οι δυτικοί το μέγεθος της βυζαντινής διαπλοκής, αποφάσισαν να αλλάξουν ρου και από Ιεροσόλυμα ανήλθαν στην Πόλη, όπου τους ανέμενε ο Αλέξιος.
Η συνέχεια είναι γνωστή με τον Ερρίκο Δανδόλο και την μεταφορά της Αυτοκρατορίας της Νίκαιας υπό σημαία του Ιωάννη Βατάτζη. Ιστορικές πηγές αναφέρουν ότι κατεδίωξε το πλοίο που μετέφερε τον ακάνθινο στέφανο του Ιησού αλλά μέσα στην θαλασσοταραχή διέφυγε στη Δύση.
Έπειτα η συμμαχία ήταν περίπλοκη καθώς ο μεγαλύτερος εξ ανατολών κίνδυνος ήταν η άνοδος των μογγολικών φυλών που σαρώναν τα πάντα στο πέρασμά τους και θα διέλυαν την αυτοκρατορία των Σελτζούκων που θα την διαδέχονταν οι Οσμανλήδες και θα ίδρυαν την Οθωμανική αυτοκρατορία.
Το Βυζάντιο είχε περάσει σε δεύτερη μοίρα και πιθανόν να είχε πέσει νωρίτερα αν το ξέσπασμα της πανώλης που μεταφέρθηκε από την Χρυσή ορδή καταρχήν στην πολιορκία της Κριμαίας και με πλοία μέσω των ποντικών στα λιμάνια της Δύσης , παρά την καραντίνα. Τα τρωκτικά μέσα από τα αμπάρια εισήλθαν από την αγκυρωση στα λιμάνια και λόγω των χαμηλών υγειονομικών συνθηκών της εποχής μεταφέρθηκε στον γενικό πληθυσμό.
Για αυτό πριν κατηγορήσουμε αυτούς που τους δώσαμε το δικαίωμα να μας κατακτήσουν, ας στρέψουμε το βλέμμα μας στον καθρέφτη και στην αιώνια σπορά που θέλει να υποφέρει από προδοσία.
Οι ιστορικές μνήμες για τον ξεπεσμό μιας αυτοκρατορίας ή ενός κράτους πρέπει να αναζητώνται στο αίσθημα δικαίου που επικρατεί στην κοινωνία και στην ευημερία των μικρομεσαίων, που αποτελούν στην ουσία τους διαχρονικούς ευγενείς (ιππείς) που μεταφέρουν όχι απλά τον πλούτο, αλλά την πολιτιστική κληρονομιά και παραδόσεις ατόφιες ως διαθήκη για το γένος και όχι να υπογραφεί νόμους για παραχώρηση των αρχαιοτήτων σε ξένα ιδρύματα και μουσεία , αλλά να διεκδικεί τον επαναπατρισμό όσων κοσμούν τα ξένα κράτη τον καιρο της τετρακοσαετούς δουλείας και όχι μόνον με σκοπό την αναστήλωση τους. Ούτε και να τσιμεντώνει την Ακρόπολη και να θέλει να αφήσει το όνομα ένας θνητός πάνω σε ένα αιώνιο έργο. Οποία ασέβεια.
Αν θέλει η Ελλάδα να γίνει πραγματικά σπουδαία ξανά και όχι ο παρίας των εθνών, πρέπει να αναζητήσει την ισοκατανομή και να επαναφέρει το αίσθημα του ισοζυγίου στους πολίτες της και ειδικότερα στα όρια της με την πατρική αγάπη του Ιακώβ προς τον Ιωσήφ, που από φθόνο τον πέταξαν τα αδέλφια του στο λάκκο και στην αιχμαλωσία.
Πρέπει να αγαπήσει τον αδελφό της και όχι τον εχθρό της.
Ας μείνουν στη θύμηση μας οι στίχοι του εθνικού ποιητή :
Η διχόνοια που βαστάει ένα σκήπτρο η δολερή,
Καθενός χαμογελάει
Πάρτο λέγοντας κι εσύ.
Είναι κρίμα καθώς ζούμε ιστορικές στιγμές και βρισκόμαστε στο αντίθετο σημείο του κύκλου της ιστορίας, ώστε να μην αδράξουμε την ευκαιρία να λαμπρύνουμε ξανά. Σημείο καμπής θα είναι ο δείκτης διαφθοράς και η ανεκτικότητα στην κοινωνία.
Κι ας είναι βαρύ το κλίμα, επειδή το τελευταίο χρονικό διάστημα με αφορμή την πανδημία και τα υγειονομικά μέτρα, όπως και νομοσχέδια που διεγείρουν μερίδα συμπολιτών, που επέτεινε ο εγκλεισμός με τον χωροχρονικό περιορισμό ελευθερίας κίνησης, συμβάλλοντας σε αυτό η αμφιβολία μήπως τα μέτρα γίνουν πειρασμός, ώστε η επαναφορά τους να μην επανέλθει ποτέ το ίδιο με τη βοήθεια της τεχνητής νοημοσύνης, θα κάνω μια ευχή.
Κάνε Θεέ μου να μη διχαστούν ξανά οι Έλληνες. Είμαι σίγουρος πως στο μέλλον θα ακουστούν χριστιανικά τροπάρια μέσα από την Αγία Σοφία. Ως πότε θα τιμωρούμαστε για λάθη του παρελθόντος;
13.04.2021
Μ Α
