Προστασία της ψυχικής υγείας. Ο μεγάλος ασθενής.

Θα αναρωτηθεί κανείς αν επηρεαζόμαστε από τα προσωπικά βιώματα που συναντάμε κατά την εκτέλεση της υπηρεσίας και καλούμαστε να δώσουμε λύση, που οδηγεί μερικές φορές στον περιορισμό της ελευθερίας κινήσεων κάποιου πολίτη. 

Έπειτα όταν πέφτει ο κορνιαχτός, η σκόνη, εκεί ξεκινά ένας μονόλογος ή ένας διάλογος.

Μία μαιευτική μέθοδος που προκαλείται από το γεγονός και ερωτηματικά που γεννούν αυθόρμητες απαντήσεις. 

Τί τον έχει κάνει να θέλει να πιει οξύ, να αντιδρά, ποια παλιά πληγή δεν έχει κλείσει, ποια τρομερή απώλεια προσφιλούς του προσώπου τον έχει κάνει να περιφέρεται σαν τον Οιδίποδα, να κλείνεται στον εαυτό του, να θεωρεί φανταστικά μεγαλεία με παραληρήματα, να φτιάχνει έναν κόσμο που δεν υπάρχει;

Και στο διά ταύτα όταν δεν ενοχλεί απολύτως κανέναν,  τί μας νοιάζει αν ο κόσμος του δεν ταιριάζει με τον δικό μας, τον πραγματικό; 

Τόσα χρόνια σε αυτό το μετερίζι, έχουμε προλάβει δράματα. Ανθρώπους  αποφασισμένους να φύγουν, με έναν καλό λόγο να επιστρέφουν στην πραγματικότητα και να σε ευχαριστούν με ένα τηλεφώνημα στην γιορτή σου κάθε χρόνο. 

- Τί μπορεί να οδηγήσει έναν πολίτη να εμφανίσει μία ασταθή συμπεριφορά που ξενίζει;

Είναι η αδυναμία του να δηλώσει βοήθεια και το σώμα εκδηλώνει τα  συμπτώματα;

- Ποιος είναι ο κώδικας της ψυχικής υγείας στην χώρα ;

Είναι μία ακόμη παραγγελία στην κατά τόπο Εισαγγελία Πρωτοδικών από κάποιον οικείο ότι ο άνθρωπός τους χρήζει εξέτασης και βοηθείας;

- Ποια είναι τα όρια του εγκλεισμού; 

Κάποτε οι οικείοι πήγαιναν τον άνθρωπό τους σε κάποιο ιδιωτικό ίδρυμα και αναλαμβάνανε το κόστος. 

Πλέον λόγω της οικονομικής κρίσης, οι περιπτώσεις επιδεινώνονται μέχρι την αυτεπάγγελτη επέμβαση των αστυνομικών, που οδηγεί σε εγκλεισμό σε δημόσιο θεραπευτήριο με έξοδα δημοσίου.

Πώς θα μπορέσουμε να θωρακίσουμε την ψυχική υγεία σε προληπτικό χαρακτήρα, όταν ο ασθενής στα πρώτα στάδια δεν δέχεται ότι είναι ασθενής;

 Είναι ο εγκλεισμός η λύση ή είναι ο μεγάλος ασθενής στην ψυχική υγεία; 

Μήπως σε κάθε δήμο θα έπρεπε να δημιουργήσουμε ανώνυμες κοινότητες με θεραπευτές / ψυχολόγους διαχείρισης των συναισθημάτων και των τοξικών και όχι μόνον εξαρτήσεων; 

Είστε περήφανοι για το επικοινωνιακό ντεκαντάνς σποτ, απότοκο μίας σκληρής πραγματικότητας;

Είστε περήφανοι για το επικοινωνιακό ντεκαντάνς σποτ, απότοκο μίας σκληρής πραγματικότητας;

Μνημείο στην συνδικαλιστική ιστορία θα πρέπει να θεωρείται το ύφος του σποτ της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Αστυνομικών Υπαλλήλων (ΠΟΑΣΥ) να εμπλουτίσει αστυνομικό βίντεο με υλικό από χορευτικά από πανηγύρια (θα αλλάξω γειτονιά να μην θυμάμαι πια,κλπ. και το πάμε στον Άδωνι για καφέ , κλπ...) κλείνοντας με ακατανόητα γέλια από μία τρας εκπομπή του εξωτερικού. 

Πράγματι ακολουθείτε και συναγωνίζεστε  την ασύλληπτη γκέλα του Τμήματος εκδόσεων των ημερολογίων της Ελληνικής Αστυνομίας που αποτύπωσε νέες διεθνείς συνθήκες με τα ονοματολογικά όρια κρατών και κατεχομένων εδαφών. 

Είναι γνωστό τοις πάσι τις πταίει και τι συμβαίνει.

Σας έχουμε ξαναπεί πώς η καθημερινή εγκληματικότητα και οι στρεβλώσεις του νομικού και αστικού συστήματος δεν στηλιτεύονται με το ύφος σε όποιον αρέσει και με το φρασεόλογιο με άκρατα στοιχεία λαϊκισμού περί γουναράδικων δεν πρόκειται να κερδίζεις οφέλη, αλλά  να χάνεις αδιανόητα κεκτημένα. 

Τελικά ενθυμούμενος την αφίσα που είχατε δημιουργήσει για το 27ο Συνέδριο και που αποτέλεσε την αφορμή για να αιτηθούμε την διαγραφή μας από μέλη του κινήματος καθώς διαφωνούσαμε για ανάδειξη Προεδρείου χωρίς ενιαίες πρωτοβάθμιες εκλογές, όντως η Κοινωνία διχάζεται και οι θεσμοί καταρρέουν. 

Παραμένουμε παρατηρητές στην μονόπολή σας οι μεν να πλήττουν τους  δε και επιμένουμε να περιμένουμε άλλες μέρες που σίγουρα έρχονται.

Πάντα δίπλα στον πολίτη

28.11.2018

Μιχάλης Αβέλλας

Αστυνομικός

Μήπως ήρθε η ώρα η μηνιαία ακρόαση από τον Αρχηγό της ΕΛ.ΑΣ. να γίνει μια κυψέλη ιδεών και προτάσεων;

Μήπως ήρθε η ώρα η μηνιαία ακρόαση από τον Αρχηγό της ΕΛ.ΑΣ. να γίνει μια κυψέλη ιδεών και προτάσεων; 

Διάβαζα προηγουμένως τον καλό μου φίλο και συνάδελφο Νίκο Καραδήμα να γράφει: 

<<Πολλά σχόλια για τον Αρχηγό.

Βάλλεται από παντού. Άδικα και δεν μου αλλάζετε την άποψη.

Είχαμε καταντήσει οικογενειοκρατία .....να τακτοποιήσουμε τους δικούς μας!
Να τους βολέψουμε.
Απαιτούνται και άλλες τομές πιο ρηξικέλευθες.
Άλλαξε τα όλα μπορείς......>>

Νίκο μπορεί να συμφωνήσω μαζί σου ότι βάλλεται από παντού ο Αρχηγός της Ελληνικής Αστυνομίας.

Αλλά,

μήπως ήρθε η ώρα σε αυτή την περίφημη ακρόαση την πρώτη Τρίτη κάθε μήνα από τον Αρχηγό, να ακουστεί και με φυσικό τρόπο η δικιά μας φωνή, που δεν εκπροσωπείται και αριθμεί μία ισχυρή κρίσιμη μάζα συναδέλφων που σκέφτονται το ίδιο με εμάς;  

Εμείς δεν έχουμε σκοπό να ζητήσουμε αυξήσεις, αυτά είναι δουλειά άλλων.

Να κάνουμε το αίτημά μας και να ζητήσουμε ορισμένα αυτονόητα που ζητάει το Σώμα στην καθημερινότητά μας εδώ και χρόνια και η Ηγεσία μπορεί να επιλύσει. 

Ήτοι:

1. Αυτόματη παραμετροποίηση των αποδεκτών των σηματικών αναφορών ώστε να διευκολυνθούν οι Αξιωματικοί Υπηρεσίας στην σύνταξή τους. 

2. Αίτημα για το θέμα των παρωχημένων φυσικών προσαγωγών με την χρήση νέας εφαρμογής στο PoL ως ηλεκτρονική εξακρίβωση χωρίς αναγκαστική προσαγωγή, αλλά ως ηλεκτρονική προσαγωγή που να αντικαταστήσει την παρούσα εν καιρώ εκτός κι αν συντρέχουν οι λόγοι που το απαιτούν.

3. Προτάσεις ουσίας για την καθημερινότητα με τον πολίτη και μείωση των τριβών μεταξύ των αστυνομικών για εργασιακά θέματα. 

4. Προτάσεις και προβληματισμούς για το βαθμολόγιο.

5. Υποστήριξη της ΕΛΑΣ σε ένα νέο πλαίσιο από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης με δημιουργία ηλεκτρονικής εφαρμογής από το Σώμα που να επιτρέπει την ταχύτατη ροή μιας πληροφορίας. Ανάλυση κινδύνων και πλεονεκτήματα. 

Αυτή η μηνιαία ακρόαση να γίνει μια κυψέλη γόνιμων ιδεών όχι προσωπικών παραπόνων, για να συνθέσουμε κάτι νέο, δυναμικό και αδοκίμαστο. Να δώσει την προσδοκόμενη αίγλη για την οποία προσφάτως θεσπίστηκε και να είναι ένα γεγονός, μακριά από την μιζέρια και το γκρίζο των ούτως ή άλλως προσωπικών προβλημάτων μας που δεν τελειώνουν ποτέ, αφού για κάθε λύση προκύπτει ένα νέο πρόβλημα.

Το αξίζουμε όλοι μας.

Είμαστε έτοιμοι να ζητήσουμε πράγματα για τον πλησίον μας και όχι για εμάς; 

Να σφίξεις το χέρι του Αρχηγού και να του πεις δεν θέλω τίποτα, απλά να ανταλλάξουμε απόψεις. 

23.11.2018

Με τιμή

Μιχάλης Αβέλλας

Αστυνομικός - Μέλος Διαβούλευσης Δ. Τεμπών 

Σαν σήμερα η τελευταία πράξη του μαύρου 1897. Ας τιμούμε τους νεκρούς μας

Σαν σήμερα, 22 Νοεμβρίου 1897 τερματίζεται επίσημα με την συνθήκη ειρήνης της Κωνσταντινούπολης ο ατυχής Ελληνοτουρκικός πόλεμος, όπου μία από τις τελευταίες του πράξεις εκτυλίχθηκε στο μνημείο που με έφερε ο δρόμος σήμερα. 

Στο μνημείο των πεσόντων ηρώων της μάχης της Καμηλόβρυσης - Ταράτσας - Παληοκουλιάς Λαμίας της 7ης Μαϊου 1897. 

Ο Άγιος Παϊσιος έλεγε πως οι προσευχές των ζώντων για τους κεκοιμημένους και τα μνημόσυνα είναι η τελευταία ευκαιρία να βοηθηθούν, μέχρι να γίνει η τελική Κρίση. Περισσότερο μάλιστα συγκινείται ο Θεός, όταν κάνουμε προσευχή για τους κεκοιμημένους παρά για τους ζώντες. Έλεγε πως το καλύτερο από όλα τα μνημόσυνα είναι η προσεκτική μας ζωή, ο αγώνας που θα κάνουμε, για να κόψουμε τα ελαττώματά μας και να λαμπικάρουμε την ψυχή μας, γιατί ευφραίνονται οι κεκοιμημένοι των γενεών μας ενώ υποφέρουν αν δεν είμαστε σε καλή πνευματική κατάσταση. Λένε "Δες τι απογόνους κάναμε!" και στενοχωριούνται. 

Για αυτό καλό είναι να κάνουμε το ελάχιστο χρέος μας όταν διαβαίνουμε μπροστά από ξεχασμένα μνημεία πεσόντων για μας τους τότε αγέννητους, να κάνουμε μία νοερά προσευχή υπέρ των κεκοιμημένων ηρώων του Έθνους, που σίγουρα στενοχωριούνται όταν οι απόγονοι τους κάνουν τουλάχιστον "λάθη" σε χάρτες που μάτωσαν για να γραφτούν. 

Τέλος, ας μην ξεχνάμε ότι η υπερβολική αυτοπεποίθηση οδήγησε στην ήττα του 1897 που παραλίγο να κοστίσει την Επανάσταση 1821 και να θυμόμαστε και να παραδειγματιζόμαστε.
Αιωνία η μνήμη. 

Λαμία, 22.11.2018

Μιχάλης Αβέλλας

Πες μου αδελφέ πως είναι ψέμα αυτός ο χάρτης !!!!

Πες μου αδελφέ πως είναι ψέμα αυτός ο χάρτης !!!!






"Ορκίζομαι να φυλάττω πίστη στην πατρίδα, υπακοή στο Σύνταγμα και τους νόμους του κράτους. Να υπερασπίζω με πίστη και αφοσίωση μέχρι της τελευταίας ρανίδας του αίματος μου τις σημαίες. Να υπακούω στους ανωτέρους μου και να εκτελώ πρόθυμα τις διαταγές τους. Να εκπληρώ ευσυνείδητα τα καθήκοντα μου και να διάγω γενικά ως πιστός και φιλότιμος αστυνομικός".


Αυτός είναι ο όρκος μας. Μια φορά τον δίνουμε στην ζωή μας! Κι εμείς τι αντικρίζουμε; Μια φημολογία ότι εκδόθηκε χάρτης που αναγράφει τα Σκόπια (ΦΥΡΟΜ) ως ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ και το ψευδοκράτος της κατεχόμενης Κύπρου ως Βόρειο Κύπρο.

Ιδού τι διέρρευσε στο διαδίκτυο ότι είναι τυπωμένο στα αστυνομικά ημερολόγια του 2019. Διαψεύστε το.

Αν έγινε εν άγνοια σας, οι λόγοι ευθιξίας είναι το ελάχιστο.

Δεν βλέπετε πως καταντήσανε απάτριδες ολόκληρους λαούς ;;; Θέλετε να έχουμε το ίδιο τέλος ;;; Αυτό ονειρεύεστε για τους αγέννητους ;;;

Δημιουργούμε τετελεσμένα, φτιάχνουμε δούρειους ίππους μόνοι μας και ανοίγουμε τις πόρτες όχι καν τις κερκόπορτες.

Είναι τόσα πολλά που θέλω να γράψω κι ένας χείμαρρος λόγων να ξεχυθεί από μέσα μου, αλλά συγκρατώ τον εαυτό μου.
Τον Ρουβίκωνα δεν τον διαβήκαμε και δεν θα τον διαβούμε εμείς!!!

Πες μου αδελφέ πως είναι ψέμα όχι λάθος!!!

Όταν σταθούμε στην γραμμή αδελφό θα με φωνάξεις, μα τότε όπως μας παρασύρουν οι εξελίξεις φοβάμαι πως θα είναι αργά κι οι Ερινύες θα κυνηγούνε τα απάτριδα σαρκία μας.
Εμάς γιατί συνεχίσαμε το ωχαδελφέ δεν βαριέσαι κι εσάς, γιατί παρασυρθήκατε κι εμείς ολίγοι να σταματήσουμε τον κατήφορο που ταχθήκαμε να μην διαβεί η χώρα.

21.11.2018
Μιχάλης Αβέλλας 

Μέλος Διαβούλευσης Δ. Τεμπών - Αστυνομικός

Ρωτάνε οι συμπολίτες μας γιατί;

Ρωτάνε οι συμπολίτες μας γιατί;

Στο κέντρο της πρωτεύουσας, επίθεση συλλογικοτήτων με βόμβες μολότοφ στο κεντρικότερο αστυνομικό τμήμα της χώρας, στο Α.Τ. Ομονοίας.

Συνηθισμένα πράγματα θα αναρωτηθεί ή θα δικαιολογήσει κάποιος μετά τα συνήθη κρούσματα σε πρεσβείες, κοινοβούλιο, υπουργεία, οικίες επισήμων, βανδαλισμούς μνημείων και ισραηλιτικών νεκροταφείων κλπ. Όμως άκρως επιτυχημένη καταδρομική επιχείρηση που δείχνει τρομερές αδυναμίες του συστήματος. 

Μάλιστα δε την πρώτη ημέρα εφαρμογής του δόγματος "Περσέας" που ψάχνει να βρει το όπλο του,  το γοργόνειο για να ελευθερώσει την αιχμάλωτη Ανδρομέδα, που φαντάζει η ελληνική κοινωνία. Βέβαια ο Περσέας για να σκοτώσει την Μέδουσα φόρεσε το κράνος του Άδη που τον έκανε αόρατο. Αθέατη ανάπτυξη δηλαδή και το τελευταίο που λείπει για να ρίξει κι άλλο λάδι στην φωτιά είναι η αίσθηση αστυνομοκρατίας στις ευερέθιστες κοινωνικές ομάδες.



Στην Καβύλη στον Βόρειο Έβρο λίγο έξω από την τελευταία ελληνική πόλη την Ορεστιάδα, παράτυποι μετανάστες πιθανόν μουσουλμανικού θρησκεύματος τολμούν, έχουν το θράσος να κλείνουν για δεύτερη φορά σε 15 ημέρες την κεντρική οδό στα βόρεια σύνορά μας που οδηγεί στα φυλάκια και στα στρατόπεδα.

Γιατί ενώ δείχνουμε έναν υψηλό και ακμαίο δείκτη ετοιμότητας στις στρατιωτικές ασκήσεις για προστασία της χώρας και ενώ η νύχτα έγινε μέρα από τις εύστοχες βολές ακριβείας στον Έβρο, όμως η αποτροπή των μεταναστευτικών ροών είναι αδύνατη εδώ και χρόνια;

Γιατί; 

Γιατί αυτή η ευαισθησία που έχει φέρει σε πλήρη δυσαρμονία κέντρο και άκρα;

Ρωτάνε οι συμπολίτες μας γιατί δεν μπορούμε να τους σταματήσουμε;! 
'Ένα παζλ σε εξέλιξη μας αποκαλύπτει τις κρυμμένες ενδείξεις  μιας συμβαίνουσας πραγματικότητας, που οδηγεί σε δυσάρεστα μελλοντικά συμβάντα. 
Και εξηγώ:
Τί θα συμβεί αν αυτές οι ομάδες καταλάβουν ή παρεμποδίσουν την κίνηση προς το ΚΥΣΕΑ και σε  κρίσιμα κυβερνητικά κτίρια και παράλληλα εξελίσσεται μια εισβολή χιλιάδων μουσουλμάνων μεταναστών σε τρεις γραμμές των συνόρων, Βόρειο Έβρο, Ανατολικό Αιγαίο και Καστελόριζο; 

Και στις δύο περιπτώσεις το τελικό αποτέλεσμα δείχνει ανθρώπινες απώλειες κι από τις δύο πλευρές.

Σε αυτό το σημείο, μία ιστορική αναδρομή μας θυμίζει ότι το Αιγαίο το απελευθερώσαμε στους Βαλκανικούς Πολέμους του 1912-1913 με το αιτιολογικό της προστασίας των χριστιανών από το οθωμανικό στοιχείο.

Ο Αττίλας I & II στην Κύπρο το 1974 έγινε με αφορμή την προστασία του εκεί τουρκικού στοιχείου, με την τότε φυλορροούσα και ανίκανη κυβέρνηση Σαμσών και οδηγεί πλέον από κατεχόμενη Βόρεια Κύπρο σε τετελεσμένο γεγονός αυτοδιάθεσης αυτής της οντότητας.  



Στο κοντινό σήμερα, το Ισραήλ έδειξε τον δρόμο. Εμείς μπορούμε ή μέσα στον πλουραλισμό φωνών και πανικού θα χαθεί κρίσιμος πολύτιμος χρόνος για την εδαφική ακεραιότητά μας;

Και διερωτόμαστε άπαντες οι νουνεχείς:

1. Το μήνυμα από τον Έβρο με την αρπαγή των δύο στρατιωτών τελικά δεν το πήρατε;
2.  Ότι με δόλο χάνουμε και με δόλο αρπάξανε τα παιδιά μας; 
3. Γιατί έσπασε η πρώτη γραμμή είτε στο κέντρο της χώρας είτε στα σύνορα και καλούμαστε να διαχειριστούμε απρόβλεπτες καταστάσεις; Γιατί υποχωρήσαμε στην δεύτερη γραμμή και στην διαχείριση ενός συμβάντος;
4. Τίς πταίει; 
5. Γιατί δείχνουμε τόσο βολικοί και πρόθυμοι στις ορέξεις όλων και ο αποδιοπομπαίος τράγος δεν μπορεί να είναι συνέχεια ο τελευταίος τροχός μιας συναρμολογημένης αμάξης, που δίνει κίνηση στους άξονες με αντίθετη κατεύθυνση. 

16.10.2018
Μιχάλης Αβέλλας
Μέλος Διαβούλευσης Δ. Τεμπών 

Το συμβάν στην Πρεσβεία καθρέφτης ενός λαού εν υπνώσει.

Χωρίς καμία δόση ειρωνίας και κυνισμού, αξίζουν μπράβο και συγχαρητήρια για την ψύχραιμη στάση του αστυνομικού στην Ιρανική Πρεσβεία.

Αυτό που  συμβαίνει στην χώρα μας είναι καθρέφτης της συμπεριφοράς ενός λαού να κυνηγάει φαντάσματα. 

Όσο για τους μεγαλοσχήμονες και ειδικά συνδικαλιστές με πρόσβαση στον δημόσιο λόγο, δεν θα κάψουμε την Ελλάδα δεύτερη φορά πυροβολώντας στα τυφλά ανάμεσα από VIPs , ήτοι δημιουργώντας οιονεί θύματα εξοστρακισμού μιας βολίδας ή συμπλοκής τους ίδιους τους προστατευόμενους στόχους μας. 

Αν θέλατε να υπερασπιστεί την σκοπιά, τότε να την είχατε θωρακισμένη κι όχι να σπάνε τα τζάμια με χτύπημα μιας πέτρας. 

Όσο για το μπλουζάκι, καλά έκανε και το φορούσε και κανονικά θα έπρεπε οι στόχοι να φυλάσσονται με πολιτική περιβολή, ώστε να μπορεί σε ύστατη περίπτωση να φυγαδεύσει τον διπλωμάτη μέσα στο πλήθος και όχι να τον λιντσάρουν θανάσιμα όπως τον Πρέσβη των ΗΠΑ στην Βεγγάζη. 

Πέραν αυτών το θέμα τόσο της εσωτερικής  ασφαλείας όπως και της φύλαξης των  συνόρων είναι δομικό στην χώρα μας.

Το ζήσαμε και στις Καστανιές του Έβρου με την κράτηση των δυο στρατιωτών του Πεζικού. Στις εικονικές αερομαχίες. Στα θαλάσσια συμβάντα παραβίασης συνόρων με το ΠΑΘ 090 & την ΚΦ Αρματωλός.  Ποιο δηλαδή; 

Εφαρμογή του ισχύοντος δόγματος : «Μην προκαλείτε» και βάσει του δόγματος και της αρχής του ηπιότερου μέσου σε συνδυασμό με την ανάγκη μη υπέρβασης των ορίων άμυνας όπως και των κανονισμών περί υπέρτερου πλήθους, έπραξε ορθότατα.

Αν γίνει αυστηρότερο  το δόγμα της ηπιότερης επιβολής, τότε δεν θα αργήσουμε να έχουμε θύματα.

Και τα θύματα θα φέρουν θύματα.

Για αυτό σας παρακαλώ ας αφήσουμε τις μεγαλοστομίες

& πολύ περισσότερο ας προσέξουμε τον δημόσιο λόγο μας , που τις τελευταίες ημέρες λόγω και των επεισοδίων στην ΔΕΘ τον έχουμε εκλαϊκεύσει τόσο πολύ, που και δίκιο να έχουμε δεν είναι φράσεις περί δαρμένων, κερατάδων και τα συναφή. 

Ακολουθούμε ένα αξιακό ναδίρ που δεν μας ταιριάζει και στην παρούσα απαιτείται σύνεση και ψυχραιμία. 

Πέραν αυτών , αυτός ο ιδιότυπος ακτιβισμός θα τελειώσει με τον ίδιο τρόπο που τελείωσε τα αγριέματα της η Χρυσή Αυγή. Με κάποιον θάνατο. 

Και τα γεγονότα είναι πως αν συμβεί το απευκταίο και υπάρξει θύμα, θα θυμίζουμε Συρία στην αρχή των ταραχών. 

Για αυτό ο ιδεατός ρόλος του αστυνομικού είναι ο ειρηνοποιός της κοινωνίας που σε καιρούς κρίσης γίνεται μακρινός στόχος, που όμως ποτέ δεν πρέπει να τον εγκαταλείψουμε. 

18.09.2018

Μιχάλης Αβέλλας 

Αστυνομικός - Μέλος Διαβούλευσης Δ. Τεμπών 

Το πάρκο είναι επικίνδυνο ή εμείς και ο λιθοβολισμός των προστρεχόντων σε βοήθεια.

 Το πάρκο είναι επικίνδυνο ή εμείς και ο λιθοβολισμός των προστρεχόντων σε βοήθεια.

 

Πού σταματάει η ευθύνη του κράτους και που αρχίζει των πολιτών;

Αποκαλυπτικές οι εικόνες που μου έστειλε ο φίλος Γιάννης από Αθήνα. 

Το Αττικό άλσος μπορεί να αποφασίσθηκε να παραμείνει κλειστό, αλλά η κατάσταση πυρασφάλειας του είναι οικτρή.

Εδώ λείπουν τα λάστιχα από τις πυροσβεστικές φωλιές, είναι μισοερειπωμένες. Ή καταστράφηκαν ή κάποιος τα πήρε για να ποτίζει την αυλή του σπιτιού του. Τρελός είναι να πληρώσει;;;

Ο φίλος Γιάννης αναφέρει και πολλά άλλα, με φραγμένους με αλυσίδες δρόμους, στενά δρομάκια που τα μεγάλα πυροσβεστικά οχήματα δεν μπορούν να προσπελάσουν, οιωνεί εστίες πυρκαγιάς από διασκορπισμένα απορρίματα μέχρι και πόρτες πεταμένες που ναι μεν το κράτος δεν περισυνέλλεξε με τις υπηρεσίες καθαριότητας αλλά και ο δε πολίτης δημιούργησε μια χωματερή όπου βρήκε, μακριά από το τσαρδάκι του βέβαια.

Ίσως να μην βοηθάει και το στείρο νομικό πλαίσιο που τις πιο πολλές φορές δεν συνετίζει και διαπαιδαγωγεί με την κύρωση και επιβολή των ποινών του, αλλά εξοντώνει.

Δημιουργώντας ηθικά διλήμματα στην εφαρμογή του νόμου.

Εκεί που πονάει ο Έλληνας, κι όταν εννοώ Έλληνας , γίνεται μέχρι και ο Γερμανός στην Ελλάδα στην νοοτροπία του ωχαδελφέ και θα το κάνει ή θα το μαζέψει ή θα το σβήσει κάποιος άλλος το πεταμένο τσιγάρο είναι το χρηματικό πρόστιμο.

 

Τον πονάει. Έστω και 10 ευρώ να του δώσεις, εξεγείρονται τα τεράστια γιατί μέσα του, αφυπνίζεται το εγώ είμαι το κράτος ( Je suis l'état).

Αυτή είναι η κατάντια μας.

 

Κι όταν συμβεί το μοιραίο, κατασκευάζει θεωρίες συνωμοσίας, κατασκόπους, James Bond, σκυλεύει τον πρώτο και συνήθως λιγότερο φταίξαντα, αρπάζει τον λίθο του αναθέματος και πετροβολεί τον πρώτο προστρέξαντα, στην ανάγκη κατασκευάζει τον άλλον που θα τα ρίξει όλα πάνω του. Γίνεται όπως κάποιος αλκοολικός σε κάποιο viral βίντεο που κυκλοφορεί στο facebook που μαλώνει με τον εαυτό του στον καθρέφτη και του λέει να κάνει πιο πέρα να περάσει, αλλιώς θα τον δείρει.

Γίνεται παράφρονας, αδελφέ Γιάννη, γίνεται ένα νούμερο, ένας θίασος που θέλει να αποκτήσει το ακαταλόγιστο, να θεωρηθεί ευήθης, διαταράσσοντας υπαίτια την συνείδησή του (άρθρο 34, 35 & 36 Π.Κ.).

Τώρα τους φταίει το δάσος, Έγινε επικίνδυνο το δάσος, από τους τελευταίους πνεύμονες πρασίνου στην Αττική.

Μία οιμωγή.

Δεν είναι το δάσος επικίνδυνο, εμείς γινήκαμε επικίνδυνοι και θεομπαίχτες.

Τί πιο χαρακτηριστικό ότι η θρηνωδούσα Αυτοδιοίκηση από το πολύ πένθος και πριν αλέκτωρ λαλήσει τρις , δεν διέκοψε καμία προγραμματισμένη εκδήλωση για το καλοκαίρι παρά για τρεις ημέρες.

Ο άρτος και το θέαμα συνεχίστηκαν κανονικά, αν και δυνητικά θα μπορούσε να ήταν ο οποιοσδήποτε δήμος στην Ελλάδα που θα αντιμετώπιζε αυτή την κατάσταση και αυτόν τον θρήνο.

Για αυτό και η οικονομική κρίση δεν είναι οικονομική αλλά ηθική. 

 

Θρηνούμε χορεύοντας τσάμικο στην πλατεία, συνεχίζουμε την ζωή και αν το πλοίο πάει να μπατάρει, τότε ρίχνουμε τα άμοιρα άλογα στην θάλασσα και αν αντιστέκονται τα μαστιγώνουμε στα μάτια, για να κλάψουν, για να τα κλείσουν και να κοιμηθούν στην αγκαλιά του βυθού, όπως κάνανε παλιά και το περιγράφει αποκαλυπτικά ένας από τους μεγαλύτερους τραγουδοποιούς - ποιητές του 20ου αιώνα, ο Jim Morrison στο τραγούδι Spanish Caravan.

Σε αυτή την χώρα ο λιθοβολισμός δεν καταργήθηκε ποτέ και όσοι μάλιστα κάνουν το λάθος να ακούνε την βουή των μελλόντων πραγμάτων που έρχονται και σπάνε την σιωπή κοινωνώντας την γνώση τους στους λοιπούς, υποφέρουν από τον λιθοβολισμό που δέχονται καθημερινά. Άλλοι το ονομάσανε sic, bullying. Κι όταν μάλιστα δηλώνουνε με παρρησία αυτό που έρχεται, ας προετοιμαστούμε, θεωρούνται καταστροφολόγοι, κασσάνδρες, ειπαρμένοι και τότε τους πλησιάζουν μερικοί <<σοφοί>> και τους νουθετούν να μην μιλάνε για να μην υποφέρουν την ακρισία του κόσμου. Και θυμούνται οικτρά την πενταετή πυθαγόρεια σιωπή.

Και ο λιθοβολισμός συνεχίζεται και συνήθως λιθοβολείται ο λιγότερο αμαρτωλός.

Κι εσύ αδελφέ Γιάννη, ζητάς τα γιατί. Τα γιατί είναι σε εμάς. Είναι στην παιδεία μας που ξεκινάει από το σπίτι, συνεχίζει στο σχολείο και τελειώνει στο σπίτι.

Τα γιατί είναι ότι η χώρα διαγράφει πορεία συνεχούς παρακμής και την κρατάνε στην ζωή οι ευνοϊκές ακόμη κρατούσες διεθνείς συνθήκες και αυτοί οι Έλληνες, που ως από μηχανής Θεοί την σώζουν από την απόλυτη καταστροφή πριν το απόλυτο μηδέν.

Είναι αυτοί οι δίκαιοι της φυλής μας, που υπάρχουν σε κάθε γενιά και λαμβάνουν την ευσπλαχνία για λογαριασμό μας κι όταν δε, συμβεί το μοιραίο και εκλείψουν, τότε μία νέα συμφορά έρχεται όπως το 168 π.Χ., το 1071 μ.Χ. , το 1453, το 1897, το 1922, το 1974. 

 

Αυτή την φορά αν έρθει, θα είναι απείρως μεγαλύτερη και δεν θα μας σώσουν οι προφητείες για το ποθούμενο που  νανουρίζουν και η θεία χάρις δεν θα κατοικεί πλέον εδώ.

 

Πρέπει να αλλάξουμε άρδην. 

Τελικά το πάρκο είναι επικίνδυνο ή εμείς; Το πάρκο να κλείσει ή εμείς στα σπίτια μας; 

 

05.08.2018

Μιχάλης Αβέλλας

Αστυνομικός - Μέλος Διαβούλευσης Δ. Τεμπών

Ποιος είναι ο εχθρός μας;

20 μέτρα περίπου εμφανίζει η google το πλάτος της Λεωφόρου Μαραθώνος. Θα ήταν αρκετό αν δεν είχαν φυτευθεί πεύκα που μετάγγισαν την φωτιά και αντί για αντιπυρική προστασία μετετράπησαν σε πυρίφιλο δοχείο θανάτου;

Κάποιοι επιστήμονες αναφέρουνε τις βελανιδιές για σκίαση και μάλιστα σε μεγαλύτερη απόσταση μεταξύ τους.

Ένα άτολμο κράτος που όλα τα αναφέρει στο περίπου και στο πλησίον με διφορούμενες έννοιες.

Μάλλον τον χρησμό του Μαντείου των Δελφών για τα ξύλινα τείχη οι Αθηναίοι τον παρερμήνευσαν για δεύτερη φορά στην Ιστορία τους. 

Μία με τους Πέρσες και τα ξύλινα τείχη της Ακρόπολης που πυρπολήθηκαν και την μετέπειτα ερμηνεία του Θεμιστοκλή με την ναυπήγηση του στόλου που οδήγησε την συμμαχία των αρχαίων ελληνικών φυλών με τις πόλεις κράτη στον θρίαμβο της ναυμαχίας της Σαλαμίνας.

Το θέμα μας είναι ότι τότε γνωρίζαμε τον εχθρό & ενωθήκαμε.

Τώρα ποιος είναι ο εχθρός μας;

Εμείς; Ο κακός εαυτός μας; Οι ξένοι; Οι άλλοι; Ποιοι άλλοι; Ποιοι ξένοι; Η κακιά μας η ώρα και ο κακός μας ο καιρός; Ο ωχαδελφισμός και η μωροφιλοδοξία; Η αδιαφορία; Η διχόνοια μας;

Γνώθι σαυτόν. 

Με θλίψη και ειλικρινή συλλυπητήρια για τα γενόμενα και επερχόμενα.

31.07.2018

Μιχάλης Αβέλλας

Αστυνομικός - Μέλος Διαβούλευσης Δ. Τεμπών 

Τώρα γιατί διαμαρτύρονται οι θρησκευτικοί ηγέτες για την Μέση Ανατολή; ... Και επλανήθησαν και οι εκλεκτοί.

Τώρα γιατί διαμαρτύρονται οι θρησκευτικοί ηγέτες για την Μέση Ανατολή; ... Και επλανήθησαν και οι εκλεκτοί.

 Η είδηση: Συγκεντρώθηκαν στο Μπάρι της Κάτω Ιταλίας θρησκευτικοί ηγέτες, στην εκκλησία του Αγίου Νικολάου όπου βρίσκονται τα λείψανά του, για κοινή προσευχή για την σπαραχθείσα Μέση Ανατολή. Στο κολλάζ φωτογραφιών απεικονίζονται με την πρώτη παλιότερες δραστηριότητες για την επίτευξη της ειρήνης. Όμως είναι αυτό αρκετό;

Είναι σοφό για ότι συμβαίνει στις μέρες μας και για ότι έρχεται να πιάνεις το νήμα από την αρχή του , για να ξεμπλέξεις το κουβάρι του παρελθόντος. 

Μπορεί να είχαν αγαθές προθέσεις, αλλά αυτά που πυροδοτήθηκαν από τον εναγκαλισμό τους έχουν φέρει μέχρι στιγμής την απληστία και το δαντικό ινφέρνο σε πρώτο χρόνο. 

Σκαλίσανε το αρχαίο κουτί της Πανδώρας κατά τους Έλληνες, φτιάξανε τον Πύργο της Βαβέλ κατά τις αρχαίες γραφές και τώρα πρέπει να βαφτίσουνε τον Φρανκενστάιν των εθνών, φυλών και άφυλων φύλων που αυτοί κατ’ ουσίαν δημιούργησαν. 

Τώρα γιατί διαμαρτύρονται;

Αυτοί δεν ήτανε οι ηγέτες που επιζητούσαν την ένωση όλων των λαών κάτω από έναν Θεό, για να καταπραΰνουν τον πόνο και την δυστυχία;

Και τώρα ξαφνικά ξυπνήσανε; 

Τα χρήματα και οι έρανοι που δαπανούνε για ανακούφιση των μεταναστευτικών ροών δεν φτάνουν ούτε για να κραυγάσουνε ζήτω. 

Η Μέση Ανατολή, αυτό το χέρσο κομμάτι γης που ανέκαθεν ήταν πεδίο αίματος, εκδικείται και πάντα θα εκδικείται.

Ήταν ο ευλογημένος τόπος του Θεού που τον επέλεξε ως την Εδέμ, τον επί γης Παράδεισο, κάπου ανάμεσα από τον Τίγρη και Ευφράτη.

Κάπου εκεί που εκδιώχθηκαν οι Πρωτόπλαστοι, Αδάμ και Εύα, αποκτώντας το προπατορικό αμάρτημα της ανθρωπίνου φυλής που το ξεπλήρωσε ο Κύριος μας και ο Θεός μας (κατά τον Αποστολο Θωμά ή αλλιώς άπιστο μέχρι να βάλει τα δάχτυλα του στις πληγές από τα καρφιά) ο Ιησούς Χριστός.

Είναι εκεί που χύθηκε το αίμα του Άβελ από τον αδελφοκτόνο Κάιν, ένεκα του πιο αρχέγονου πάθους του ατελούς ανθρώπου, του φθόνου. Του φθόνου, που τον εξορκίζουμε σαν να μην υπάρχει και ως λέγεται η μεγαλύτερη επιτυχία του διαβόλου ήταν να πείσει τον σύγχρονο άνθρωπο ότι δεν υπάρχει και ότι πρόκειται για δεισιδαιμονία. Αυτό ακριβώς το μονοπάτι της δεισιδαιμονίας ακολούθησαν παραπλανημένοι και οι θρησκευτικοί ηγέτες, νομίζοντας πως άγγιξαν την τελειότητα των μυστηρίων των θρησκειών τους, κατά κάποιον τρόπο ακολουθώντας αθέλητα τις διδαχές της Μπλαβάτσκυ περί του τελευταίου πέπλου της Ίσιδος. 

Τουτέστιν ηθέλησαν οράν τον απερίγραπτον Θεόν δίχως καρδίαν καθαράν και πνεύμα συντετριμμένον. 

Έπειτα επιδείξανε αστείρευτη ανεκτικότητα στην επαρμένη ανηθικότητα της κοινωνίας, μην χωρώντας φλογέρα κηρύγματα πλην εξαιρέσεων, αλλά με χλιαρά σαλπίσματα σαν νανουρίσματα, επιταχύνθηκε η έκταση του φαινομένου, ώστε τα Σόδομα και Γόμορρα να μην είναι μια απλά φυσική τοποθεσία, αλλά να βρίσκονται γύρω μας αλλού λιγότερο και αλλου περισσότερο, πόσω δε μάλλον στο διαδίκτυο σε κάθε έκφραση του.

Και φτάσαμε στο προκείμενο. Στην αναβίωση του Πύργου της Βαβέλ, που όταν έφθασε στο υψηλότερο σημείο κάπου κι αυτός στην Μέση Ανατολή, νομιζοντας πως θα σκαρφαλώσουν στα ουράνια πατώματα του Θεού και Υψίστου,

έπιασε πολυλαλία τους ανθρώπους & σκορπίσανε στα πέρατα της γης. 

Στην ουσία αυτό το μωσαϊκό δεν θα μπορούσε ποτέ να επιβιώσει. 

Για αυτό και ζούμε στις μέρες μας την βιβλική ρήση: 

«Και επλανήθησαν και οι εκλεκτοί!» όπου παντα στην ανθρωπότητα πλησιάσει μια Κιβωτός όπως του Νώε , που και αυτή εκεί στην Μέση Ανατολή υπήρξε και στο όρος Αραράτ προσάραξε, σώζοντας τα δημιουργήματα της πλάσης. 

Κλείνοντας Έφη, της οποίας μια ανάρτηση στο facebook στάθηκε αφορμή για αυτό το αυθόρμητο κείμενο, θα το ονόμαζα:

«Τώρα γιατί διαμαρτύρονται οι θρησκευτικοί ηγέτες για την Μέση Ανατολή; ... Και επλανήθησαν και οι εκλεκτοί».

08.07.2018

Μιχάλης Αβέλλας

Από το 1949 στο 2018. Στους Ψαράδες η Ελλάδα πεθαίνει.

Από το 1949 στο 2018. Στους Ψαράδες η Ελλάδα πεθαίνει. 

«Ξέρεις κάτι; Η Ελλάδα πεθαίνει. Πεθαίνουμε σα λαός. Κάναμε τον κύκλο μας, δεν ξέρω πόσες χιλιάδες χρόνια, ανάμεσα σε σπασμένες πέτρες και αγάλματα.

Και πεθαίνουμε.... Αλλά αν είναι να πεθάνει η Ελλάδα, να πεθάνει γρήγορα. Γιατί η αγωνία κρατάει πολύ και κάνει πολύ θόρυβο...»

Από την προφητική ταινία του Θεόδωρου Αγγελόπουλου "Το βλέμμα του Οδυσσέα" που προβλήθηκε το 1995 με πρωταγωνιστή τον Θανάση Βέγγο σε μια προφητική ερμηνεία. 

Ήρθαν οι μέρες που πεθαίνουμε.

 Μόνον οι σπασμένες πέτρες μείνανε να μας θυμίζουν το μεγαλείο της δόξας και της αυτοθυσίας και της τόλμης. Ας γίνει γρήγορα ότι είναι να γίνει. 

Βαρέθηκαμε να θέλουμε και  να προσπαθούμε να ξυπνήσουν και να εγερθούν οι ετοιμοθάνατοι. Δεν μπορούν , η ψυχή τους έχει κάνει τον κύκλο της. 

Αύριο στους Ψαράδες Πρεσπών η Ιστορία θα κάνει την φάρσα της μετά την 25&26.03.1949 όπου αποφάσιζαν οι σύντροφοι για την Μακεδονία του Αιγαίου παίζοντας τις τελευταίες πράξεις ενός εμφυλίου ή συμμοριτοπολέμου. 

Κάπου εκεί είναι ο παππούς μου ο Ζήσης Γρίβας με τα κόκκαλα του αδιάβαστα, καθώς στρατολογήθηκε με το ζόρι από τους αντάρτες στη Σαμαρίνα για το καλό του κόμματος και την ειρήνη των λαών. 

Κάπου εκεί έτρεχε η γιαγιά Πιπίνα που μας μεγάλωσε να βρει τον αγνοούμενο αδερφό της, να μάθει, να τον βρει, να τον θάψει και να τον κλάψει ή να τον ξεχάσει. Έχοντας τον σύζυγό της, τον παππού  Μιχάλη, νεκρό  ανήμερα της Μικρής Παναγίας , την 08.09.1947, τέσσερα ορφανά, μια νεκρή αδερφή από πισώπλατη αδέσποτη συντροφική σφαίρα την ώρα που σκούπιζε την αυλή και ανήμπορους παππούδες να τους συντηρήσει. 

Κι όλα αυτά  με ένα λιγοστό  κοπάδι που το είχαν σκορπίσει οι οβίδες ,  με ένα σπίτι που τους τσίγγους τους είχαν κλέψει οι αντάρτες για να κάνουν αποκρύψεις στην Κιούριστα με νταηλίκι για το κόμμα. 

Από την άλλη από της μάνας μου την πλευρά , συμμορίτες κατά την υποχώρηση να σκοτώνουν άνανδρα τον πατέρα της , τον παππού Λευτέρη το 1949. 

Κι εσείς τώρα μου πάτε στους Ψαράδες για να μας διχάσετε όχι να μας ενώσετε. Μέχρι και μερικές λέξεις στην συμφωνία έρχονται απευθείας από τότε . Όπως η λέξη σωβινισμός . 

Ποιοι είναι σωβινιστές, ρε σεις ;

Εμείς ; Που σας συγχωρέσαμε για όλα τα δεινά που τράβηξε η πατρίδα; Που σας εκλέξαμε για να μη μας λέτε νοσταλγούς και φασίστες; Εμείς φασίστες μωρέ σεις ; 

Ακόμη κι αυτο το κράτος κατασκεύασμα που απειλεί την Ελλάδα είναι επινόηση των κομιτατζήδων που εντάχθηκαν στον κομμουνισμό και τον επέβαλαν στα Βαλκάνια ως την ορθή κοσμοθεώρηση και ιστορία.

Ας αφήσουμε την Ιστορία να κάνει τον κύκλο της και τουλάχιστον κάντε το γρήγορα, γιατί η αγωνία κρατάει πολύ και κάνει πολύ θορυβο.

Εμείς θα σας αγαπάμε σαν τους χαμένους αδελφούς μας όπως στην παραβολή του ασώτου υιού και θα περιμένουμε έστω και πριν κλείσετε τα μάτια σας να ζητήσετε μια συγγνώμη από τα αδέλφια σας που τα παραμελήσατε και τα πονέσατε πολύ. 

 Είναι από την αρχή του κόσμου αυτού του ατελέσφορου να επικρατεί ο φθόνος και τα αδέλφια να μισούνται μεταξύ μας και ο Κάιν να σκοτώνει τον εκλεκτό του Θεού , τον Άβελ. 

Ας σας επιτιμήσει ο Κύριος.

17.06.2018

Μιχάλης Αβέλλας

Γιατί φοβάμαι την συμφωνία για την Μακεδονία.

Γιατί φοβάμαι την συμφωνία για την Μακεδονία.

Με θλίψη παρακολουθούμε την συζήτηση πρότασης δυσπιστίας που έχει εξελιχθεί σε έναν παραλογισμό για το μνημονιο, τις συντάξεις , σε ατομικές επιθέσεις και στο πρόσωπο της ημέρας, έναν τύπο με μακριά  μαλλιά που ζήτησε συλλήψεις από βήματος της Βουλής από την Ηγεσία του Στρατού.

Μου θύμισε έναν ανώριμο χαρακτήρα από το Game of Thrones που σκότωσε την οικογένεια των Σταρκ και πάνω στο διάγγελμα του να υπερασπιστούν το κάστρο, έφαγε μια ανάποδη από τους μισθοφόρους του, λιποθύμησε και τον παρέδωσαν στον ετεροθαλή αδελφό του για βασανιστήρια.

 Ένα βάρος για τον Ελληνισμό. 

Θελω να με πείσουν και ακούω για τον Μπαρμπαρούση κλπ , το μνημόνιο και τις συντάξεις, τι κάνανε οι άλλοι. 

Ποιοι χαιρετησαν τη συμφωνία και ποιοι όχι ;

Ο ιστορικός χώρος των Βαλκανίων και γενικές παραδοχές της Ιστορίας .

Δυστυχώς δεν θέλαμε να ακούσουμε αυτα.

Αλλά να μας πείσετε με επιχειρήματα για κάθε άρθρο και την αιτιολογική έκθεση που απαιτείται για την συμφωνία.

Γιατί το άρθρο 1,2,3,4,5 και επόμενα.

Τί εννοείτε με το άρθρο 13, περί θαλασσών;

Πώς είναι δυνατόν να αναγνωρίζεται μακεδονική γλώσσα και εθνικότητα έστω και με υποσημειώσεις;

Πώς σκοπεύετε να μας πείσετε χωρίς να μας ρωτήσετε ;

Για την επαναδιαπραγμάτευση των εμπορικών ονομασιών; 

Τί αντίληψη είναι αυτή του αποφασίζομεν και διατάζομεν;

Τί σπουδή είναι αυτή μέχρι τον Ιούλιο ονομασία για το ΝΑΤΟ και την ΕΕ. 

Γιατί αλλιώς δεν μπορούν μετά σε μια έκτακτη σύνοδο κορυφής να γίνουν μέλη σε οποιοδήποτε χρόνο;

Συμπεριφέρεστε λες και θα χαθεί ο πλανήτης. 

Για αυτά και πολλά άλλα φοβάμαι ότι όταν θα αποσύρονται για παλιοσίδερα τα πολεμικά μας πλοία που πολλά κοσμούν με την σημαία της ορθοδόξου πίστεως του δικεφάλου αετού, θα βλέπουμε βάσει του άρθρου 13 να καθέλκονται στον Θερμαϊκό τα Μακεδονικά πλοία με στρατευμένους επίλεκτους βετεράνους όλων των φυλών που θα λάβουν το όνειρο της ζωής τους , την μακεδονική υπηκοότητα που την έχουν στην καρδιά τους και τατουάζ στο μπράτσο τους τον Μέγα Αλέξανδρο με τον Ήλιο της Βεργίνας. 

Θα βλέπουμε στα κατάρτια τους την επίσημη μακεδονική σημαία μαζί με μια ακόμα , της Βεργίνας ή του Αλέξανδρου. Κι εμείς θα κάνουμε διαμαρτυρίες όπως με τις αντίστοιχες τουρκικές προκλήσεις. 

 Και η Μακεδονία του Αιγαίου θα έρθει ως επακόλουθη διεκδίκηση.

Δεν είναι οι προθέσεις, είναι ότι τα Βαλκάνια δεν τα αγγίζεις με το μελάνι της γραφής και την διπλωματία. Ακόμη και η διάλυση της Γιουγκοσλαβίας επήλθε με πόλεμο.

Τα σύνθετο θέμα των Βαλκανίων χαράχτηκε με την ισχύ των όπλων και των κανονιοφόρων, καθώς είναι ένα μωσαϊκό που δεν δένει αλλιώς και οι συνθήκες ήρθαν να επικυρώσουν το τέλος της Νικηφόρου πορείας των στρατευμάτων μας. 

Κοινώς, επικρατεί το δίκαιο του ισχυρού συν της ιστορικής αλήθειας.

Είμαστε ακόμη ισχυροί στην συμμαχία; 

Κι αν όχι είμαστε τουλάχιστον χρήσιμοι; 

Φοβάμαι αν είμαστε ακόμη χρήσιμοι σύμμαχοι ή μήπως η οικονομική ανέχεια και πρωτίστως η ηθική έκπτωση των αξιών μας, μάς οδηγήσει στην αγκαλιά των ισχυρών λόμπι των Σκοπίων και γίνουμε οι στρατιώτες τους για να τελειώσει η χώρα μας, όπως τότε το 1453 που Έλληνες λόγω της μεγάλης φθοράς και ηθικής διαφθοράς του Βυζαντίου ενίσχυσαν τις οθωμανικές στρατιές για την πτώση της Πόλης. 

Σε ένα πράγμα ελπίζω και πιστεύω , σε μία ρήση του Αγίου Παΐσιου το 1987 που την ανέφερε ως σημεία των καιρών.

Μετά την μπόρα την δαιμονική θα έρθει η λιακάδα η θεϊκή.

15.06.2018

Με προβληματισμό

Μιχάλης Αβέλλας 

αστυνομικός - μέλος διαβούλευσης Τεμπών

Μη φοβού Μακεδονία ήσουν πάντα στους αιώνες μία και ελληνική.

Νικόλαος Πλαστήρας, ο Μαύρος Καβαλάρης: Όταν περισυμμάζεψε τον διαλυμένο ελληνικό στρατό της Μικρασίας και παρέταξε μια καβαλαρία στον Έβρο και με τον τρόμο του δεν διέσχισαν οι νεόΤουρκοι την Θράκη. 

Μετά αφού θωράκισε την χώρα, ανέλαβε να οδηγήσει τους υπαίτιους στο Γουδί με την περίφημη δίκη των εξ.

Γιατί η Ιστορία είναι οδηγός και στους δε Έλληνες επαναλαμβάνεται ενίοτε σαν τραγική φάρσα. Άλλωστε είμαστε οι απόγονοι των εμπνευστών και δημιουργών των τραγωδιών.

Και υπόψιν μετά την πλοκή και κορύφωση έρχεται πάντα η κάθαρση.

Μη φοβού Μακεδονία ήσουν πάντα στους αιώνες μία και ελληνική. 

12.06.2018

Μιχάλης Αβέλλας